Ο νέος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τη στροφή που πρέπει να επιτελεστεί στην εθνική ενεργειακή στρατηγική υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και της εξοικονόμησης ενέργειας. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς από την πρώτη ανάγνωση της έκθεσης του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού που δημοσιεύθηκε στις 29 Ιουλίου από το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (ΣΕΕΣ).
Κατά την άποψη του WWF Ελλάς, η έκθεση επιτυγχάνει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στο ζήτημα της ενέργειας, λαμβάνοντας υπόψη 1. την ανάγκη τήρησης των δεσμεύσεων της χώρας για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και προώθηση των ανανεώσιμων πηγών και της εξοικονόμησης ενέργειας, 2. τη διασφάλιση της ενεργειακής ανεξαρτησίας της χώρας, και βέβαια 3. την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών.
«Για πρώτη φορά, στην έκθεση φαίνεται πως επιχειρείται η κατανόηση του κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού και περιβαλλοντικού πλαισίου, πάνω στο οποίο πρέπει να αναπτυχθεί ένα στιβαρό ενεργειακό πλάνο με ορίζοντα τουλάχιστον 30 ετών. Αυτή η στροφή του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού αν και ημιτελής αποτελεί μια καλή βάση επί της οποίας οφείλουμε όλοι να δουλέψουμε προκειμένου να προχωρήσουμε ακόμα πιο δυναμικά στην τάχιστη ‘βιώσιμη’ μετατροπή του σημερινού ρυπογόνου μοντέλου παραγωγής, διαχείρισης και κατανάλωσης της ενέργειας» σημειώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς.
Η μεγάλη ένσταση του WWF Ελλάς και ο λόγος που θεωρεί ότι ο μακροχρόνιος σχεδιασμός χωράει βελτιώσεις, αφορά το γεγονός πως αν και η έκθεση δεν περιλαμβάνει τον λιθάνθρακα και την πυρηνική ενέργεια στο ενεργειακό μίγμα, δεν αποκλείει εντελώς τη χρήση τους αλλά τη μεταθέτει σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον μετά το 2020-2030. Η περιβαλλοντική οργάνωση θεωρεί πως η συγκεκριμένη αναφορά δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα. Υπάρχει σήμερα, περισσότερο από ποτέ γόνιμο έδαφος για δημιουργία μακροχρόνιου και πραγματικά βιώσιμου σχεδιασμού που θα περιλαμβάνει κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι 1. ο οριστικός αποκλεισμός της πυρηνικής ενέργειας και του λιθάνθρακα, 2. η μέγιστη και βέλτιστη προώθηση των ανανεώσιμων πηγών στην ηλεκτροπαραγωγή, τη θέρμανση, την ψύξη και τις μεταφορές, 3. η έμφαση σε δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας σε όλους τους τομείς, 4. η λελογισμένη είσοδος του φυσικού αερίου στο ενεργειακό μείγμα, 5. η βελτίωση των δικτύων και η διασύνδεση των νησιών, 6. η σταδιακή απεξάρτηση από τον λιγνίτη, 7. η τήρηση των περιβαλλοντικών και κλιματικών δεσμεύσεων, και 8. η διοχέτευση μεγάλων κεφαλαίων σε «πράσινες» τεχνολογίες, ως ένα μέσο-μακροπρόθεσμο και βιώσιμο αντίδοτο στην παρούσα οικονομική κρίση.
«Η συντήρηση του θέματος των πυρηνικών και του λιθάνθρακα, έστω και αν μπαίνουν προσωρινά στο ψυγείο, δεν βοηθά στην επίτευξη της βέλτιστης κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης, ούτε δίνει καθαρά μηνύματα για την εθνική οικονομία. Πάντως αν θέλουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο είναι θετικό ότι τα δυο αυτά ζητήματα μετατίθενται για μετά το 2020-2030. Έτσι δίνεται χρόνος και στους πλέον σκεπτικιστές να διαπιστώσουν ότι οι συγκεκριμένες επιλογές είναι οικονομικά ασύμφορες, κοινωνικά επώδυνες και περιβαλλοντικά καταστροφικές» τονίζει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος εκστρατειών του WWF Ελλάς.
