Μετά από τη Σύνοδο του Ιουλίου, που προέβη στην εκλογή του προέδρου, των αντιπροέδρων, των κοσμητόρων και των προέδρων των κοινοβουλευτικών επιτροπών, τα 736 νεοεκλεγμένα μέλη του Κοινοβουλίου θα διορίσουν το Σεπτέμβριο στο Στρασβούργο τους αντιπροσώπους τους στις 35 διακοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες που υπάρχουν. Οι αντιπροσωπείες αυτές αποτελούν ένα σημαντικό δίκτυο επαφών για το Κοινοβούλιο και ένα φόρουμ για διάλογο με τους βουλευτές χωρών που βρίσκονται εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(Φωτογραφία: O ευρωβουλευτής Michael Gahler (δεξιά), που ηγήθηκε αντιπροσωπείας εκλογικών παρατηρητών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Πακιστάν, με τον πρώην πρωθυπουργό Nawaz Sharif τον Ιανουάριο του 2008, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου)
Οι βουλευτές θα ψηφίσουν κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, στα πλαίσια Συνόδου Ολομέλειας, τόσο για τον αριθμό των ευρωβουλευτών που θα υπάγονται σε κάθε αντιπροσωπεία (Δευτέρα) όσο και για το διορισμό των μελών των διαφόρων αντιπροσωπειών (Τετάρτη).
Το 1972 η πρώτη κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία
Πριν από τις πρώτες ευρωεκλογές με άμεση καθολική ψηφοφορία, που έγιναν το 1979, οι εξωτερικές σχέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διέπονταν κυρίως από συγκεκριμένες συμφωνίες με τις λεγόμενες "τρίτες χώρες", δηλαδή αυτές που βρίσκονται εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (πχ. συμφωνία σύνδεσης με την Τουρκία, συμφωνία Λομέ με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, κ.ά).
Η πρώτη διακοινοβουλευτική αντιπροσωπεία (ανεξάρτητη από οποιαδήποτε συγκεκριμένη συμφωνία) ήταν αυτή με τις ΗΠΑ, που συστήθηκε το 1972. Έκτοτε ο αριθμός των αντιπροσωπειών αυξήθηκε παράλληλα με τον όλο και σημαντικότερο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διεθνή σκηνή.
18 πρόεδροι αντιπροσωπειών θα εκλεγούν αυτή την εβδομάδα
Κατά την έναρξη της κοινοβουλευτικής περιόδου 2009-2014 υπάρχουν 35 κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες, που συντηρούν τις σχέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τα κοινοβούλια τρίτων χωρών και διεθνών περιφερειακών οργανισμών.
Αυτή την εβδομάδα μάλιστα, θα εκλεγούν στο Στρασβούργο οι πρόεδροι 18 αντιπροσωπειών (συμπεριλαμβανομένων αυτών που διέπουν τις σχέσεις με την Κεντρική και τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή και τη διεύρυνση).
Δύο τύποι αντιπροσωπειών
Μετά μια πρόσφατη αναδιάρθρωση, σήμερα υπάρχουν δύο τύποι κοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών:
οι διακοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες, έργο των οποίων είναι να διατηρούν σχέσεις με τα κοινοβούλια των χωρών εκτός της ΕΕ που δεν έχουν υποβάλει αίτηση ένταξης
οι μικτές κοινοβουλευτικές επιτροπές, οι οποίες διατηρούν επαφές με τα κοινοβούλια των χωρών που είναι υποψήφιες προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και με τα κράτη που έχουν υπογράψει συμφωνίες σύνδεσης με την Κοινότητα.
Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συστήνει κατά καιρούς "αντιπροσωπείες ad hoc" για ιδιαίτερους σκοπούς (πχ. την παρατήρηση της διεξαγωγής εκλογών) και αριθμεί 5 πολυμερείς συνελεύσεις, που φέρνουν κοντά ευρωβουλευτές και βουλευτές από χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (χώρες "AKE"), τη Μεσόγειο ("EMPA - Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση"), της Λατινικής Αμερικής ("EUROLAT"), τους ανατολικούς γείτονες της ΕΕ ("EURONEST"), και χώρες του ΝΑΤΟ.
Προσθήκη κοινοβουλευτικής διάστασης στις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ
Οι κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες αποτελούν για τους ευρωβουλευτές ένα δίκτυο επαφών, πηγή πληροφοριών και φόρουμ για συνεχή διάλογο. Επιπλέον, προσθέτουν μια κοινοβουλευτική διάσταση στις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ και παρακολουθούν την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο. Οι μικτές κοινοβουλευτικές επιτροπές προετοιμάζουν παράλληλα τις χώρες που έχουν κάνει αίτηση για διεύρυνση.
Ευρωβουλευτές και μέλη των εθνικών κοινοβουλίων τρίτων χωρών συναντιούνται συνήθως μια φορά το χρόνο, αν και συνεργάζονται ανεπίσημα καθ'όλη τη διάρκεια του έτους.