Μπορεί, δυστυχώς, να αποτελεί κοινοτοπία ότι "η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της", αλλά η εκπαιδευτικός Μαρία Βενετοπούλου επαναφέρει το θέμα, φωτίζοντας μια αγνοημένη πλευρά του, που είναι η τύχη παιδιών με μουσικό ταλέντο που ζουν στην επαρχία.
Τα στοιχεία που συνέλεξε με τη βοήθεια διευθυντών ωδείων του νομού Έβρου είναι αποκαλυπτικά. Καταρχάς πολλά από τα παιδιά (16%) που φοιτούν στα εκεί ωδεία χαρακτηρίζονται από τους καθηγητές τους "χαρισματικά". Δηλαδή οι καθηγητές τους διακρίνουν σε αυτά μια σειρά στοιχείων που τα διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους σπουδαστές. Μεταξύ αυτών είναι η ευκολία μάθησης, η μεγάλη περιέργεια, η εύκολη απορρόφηση πληροφοριών, η πολύ καλή μνήμη. Αυτά τα παιδιά αποτελούν μια δεξαμενή που θα έπρεπε να αξιοποιηθεί με κάθε τρόπο. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική.
"Ως καθηγήτρια μέσης εκπαίδευσης αλλά και με την εμπειρία μου στην ιδιωτική εκπαίδευση είχα διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά με ταλέντο όχι μόνο στη μουσική αλλά και σε άλλους τομείς, όμως το σύστημα στη χώρα μας δεν τα βοηθά να αναπτύξουν τις ικανότητές τους", λέει η κ. Αποστολοπούλου, η οποία παρουσίασε την έρευνά της με τίτλο "Η στάση των καθηγητών πιάνου του νομού Έβρου όσον αφορά τα χαρισματικά και ταλαντούχα παιδιά" σε διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το φετινό καλοκαίρι.
Μια πρώτη λύση θα ήταν, κατά την κ. Αποστολοπούλου, αφενός να ενημερωθούν οι καθηγητές πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά με ειδικές ικανότητες, όπως τα χαρακτηρίζει, αφετέρου να δημιουργηθούν κάποια τμήματα υποδοχής αυτών των παιδιών, στα οποία θα επικρατεί το κατάλληλο κλίμα, για να αναπτύξουν περαιτέρω τις ικανότητές τους.
Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
Ειδικά για την ωδειακή παιδεία στην περιοχή του Έβρου, τα στοιχεία που συνέλεξε η κ. Αποστολοπούλου δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά. Μπορεί, όπως αναφέρει, πολύ μεγάλο ποσοστό των καθηγητών τους (69,5%) να έχει μεγάλη πείρα, όμως περίπου οι μισοί (47,8%) έχουν μόνο πτυχίο πιάνου και είναι απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης και μόνο σε ποσοστό 26,1% έχουν τα εφόδια να διδάξουν πιάνο μέχρι το υψηλότερο επίπεδο. Έτσι τίθεται το ερώτημα: Πώς αντιδρούν όταν διαπιστώσουν ότι ένας μαθητής τους απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα και ίσως περισσότερα από όσα μπορούν οι ίδιοι να του προσφέρουν;
"Εγώ ένιωσα μεγάλη χαρά όταν συνέβη. Όμως όταν καταλάβαινα ότι μπορούσα να τα βοηθήσω ως ένα σημείο, καλούσα τους γονείς τους και τους έλεγα πως είτε πρέπει να πάει σε άλλο ωδείο ή να αναζητήσουν κάποιον δάσκαλο με περισσότερες γνώσεις", λέει η κ. Αποστολοπούλου.
Όμως, ακόμη και όταν μπορούσαν να βρουν τους κατάλληλους δασκάλους, τα περισσότερα από αυτά τα ταλαντούχα παιδιά αναγκάζονται, εμμέσως ή αμέσως, να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους. Ως λόγοι αναφέρονται: οι άλλες υποχρεώσεις, δηλαδή το σχολείο ή οι ξένες γλώσσες, σε ποσοστό 36%, η έλλειψη χρόνου σε ποσοστό 22% και τα αυξημένα δίδακτρα για άλλο ένα 22% των σπουδαστών που διακόπτουν τις σπουδές τους.
Τι λενε δύο σπουδαστές
Προκόπης Ζαρκάδας, φοιτητής του τμήματος Μουσικών Σπουδών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο
"Μου έλεγαν ότι έχω ικανότητες και αυτό με έκανε να μην ασχοληθώ σοβαρά με κάποια πράγματα, ενώ θα έπρεπε να το κάνω. Όλα αυτά με έκαναν να σκέφτομαι πως δεν χρειάζεται να μελετήσω και τόσο πολύ. Όμως κατάλαβα την έπαρση που ένιωθα, αγαπούσα τη μουσική και θέλω, όταν τελειώσω τις σπουδές μου, να ασχοληθώ και εγώ με τη διδασκαλία".
Σημειώνεται πως ο Προκόπης πήρε το πτυχίο πιάνου και αρμονίας ενώ φοιτούσε στο λύκειο.
Χρήστος Καρακατσάνης, μαθητής β΄ γυμνασίου στο Διδυμότειχο
"Όταν πήγαινα στα μεγάλα νήπια, έπιασα στα χέρια μου μια κιθάρα. Ήθελα να μάθω να παίζω, αλλά ο δάσκαλος που βρήκαμε μου είπε ότι ήμουν πολύ μικρός και έτσι επί ένα χρόνο έκανα μεταλλόφωνο. Μετά πήγα στο πιάνο και πέρυσι έδωσα κατατακτήριες εξετάσεις και πήγα στη δευτέρα ανωτέρα. Τώρα στόχος μου είναι να πάρω φέτος ή έστω τον επόμενο χρόνο το πτυχίο μου, αν και ο δάσκαλός μου λέει πως πρέπει να ωριμάσω και ψυχολογικά. Πέρσι είχα 20 βαθμό απολυτηρίου. Πηγαίνω στο σχολείο, μετά διαβάζω τα μαθήματα μου, και μελετώ πιάνο επί δύο τουλάχιστον ώρες κάθε μέρα".
ΑΠΟΨΗ
Ορισμένοι καθηγητές αποσιωπούν την αλήθεια
Γράφει ο Θανάσης Τρικούπης, πιανίστας και διευθυντής του Ωδείου της Μουσικής Εταιρείας Αλεξανδρούπολης
"Μπορεί όλα τα παιδιά να έχουν μια μέση μουσική αντίληψη, αλλά έχω συναντήσει και χαρισματικά παιδιά, δηλαδή σπουδαστές που διαθέτουν προσόντα, όπως το λεγόμενο απόλυτο αυτί, που ίσως το έχει ένας στους 100, ή φωτογραφική μνήμη, προσόν που διαθέτει π.χ. ο Δημήτρης Σγούρος, που τους επιτρέπει να αποστηθίζουν αμέσως μια παρτιτούρα. Συχνά αυτά τα παιδιά είναι ταλαντούχα και σε άλλα αντικείμενα. Έτσι πρέπει να συζητήσουμε με τους γονείς σε ποιο θα δώσουν έμφαση. Είχα, για παράδειγμα, μαθήτρια που πήρε πτυχίο πιάνου στη β΄ λυκείου, αλλά τώρα σπουδάζει ιατρική, το επάγγελμα των γονιών της - μάλιστα είχε περάσει πέμπτη. Όσο για τους καθηγητές, λίγοι έχουν την ηθική να παραδεχθούν ότι δεν έχουν τα εφόδια να βοηθήσουν τα ταλαντούχα παιδιά, ορισμένοι μάλιστα το αποσιωπούν, για να προωθήσουν εαυτούς ως δασκάλους".
• Σχέσεις και Σεξ - 3 άρθρα κάθε μέρα. Στις 11 το πρωί στις 5 το απόγευμα και στις 11 το βράδυ.
• Αρκάς - Κάθε βράδυ στις 11:30
• Πρόγνωση Καιρού - Κάθε βράδυ στις 11:45
• Σαν Σήμερα - Κάθε βράδυ στις 00:00
• Εναλλακτική αθλητική ενημέρωση - Κάθε βράδυ 00:00-02:00
