Θα μπορούσατε να διανοηθείτε ότι μια μικρή τσούχτρα που επιπλέει ήσυχα στη θάλασσα μπορεί να επηρεάσει το κλίμα της Γης; Πολύ δύσκολα θα το πίστευε κανείς ακόμη και αν έχει υπόψη του τη λεγόμενη «θεωρία του χάους», σύμφωνα με την οποία «το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Ιαπωνία μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στην Αμερική».
Κι όμως. Η κίνηση της ασήμαντης τσούχτρας, σε συνδυασμό με την κίνηση όλων των πλασμάτων της θάλασσας, μπορεί να έχει ένα τέτοιο αποτέλεσμα όπως διατείνεται μελέτη του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Είναι γεγονός πως οι επιστήμονες για περισσότερο από έναν αιώνα αναρωτιούνται αν οι αναταράξεις του νερού από την κίνηση των ψαριών, των φαλαινών, του αναρίθμητου πλαγκτόν και των μεδουσών στον πλανήτη μπορούν να επηρεάσουν τα θαλάσσια ρεύματα. Αλλά η απομόνωσή τους από την ισχυρή επιρροή των ανέμων και της παλίρροιας καθιστά δύσκολη υπόθεση την αξιόπιστη επιστημονική έρευνα.
Πρόσφατα δύο ερευνητές του προαναφερόμενου Ινστιτούτου βρήκαν το κατάλληλο μέρος για να κάνουν τη μελέτη τους σε μια αλμυρή λίμνη στο νησιώτικο σύμπλεγμα του αρχιπελάγους του Παλάου στο νότιο Ειρηνικό. Εκεί ομάδες ακίνδυνων μεδουσών περιφέρονταν στα ακίνητα νερά κάθε μέρα δίνοντας στους ερευνητές μια ιδανική ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν από κοντά καθώς κολυμπούν. Προσθέτοντας χρωστικές ουσίες στο νερό οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι μέδουσες εκτοπίζουν το νερό με δύο τρόπους. Εκτός από τους στροβίλους που δημιουργούν -κάτι που ανέμεναν να παρατηρήσουν οι ερευνητές- οι μέδουσες τραβούν μαζί τους οπουδήποτε και αν κατευθύνονται έναν κώνο νερού. Η κωνική δομή ήταν μια έκπληξη για τους ερευνητές.
«Το σχήμα του σώματός τους επιτρέπει να ανακατώνουν νερό» δήλωσαν οι ερευνητές. Και το ανακάτεμα των ωκεανών παίζει μεγάλο ρόλο στο κλίμα της Γης. Τα ψυχρά ύδατα που ανεβαίνουν από τα βάθη και τα θερμά ρεύματα που μετακινούνται ανά την υδρόγειο επηρεάζουν τα πάντα, από τη θερμοκρασία ως τους τυφώνες. Επίσης, βοηθά στην εξάπλωση των θρεπτικών συστατικών των ωκεανών παρέχοντας τη βάση για τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα. Φυσικά, για την ανάμειξη των υδάτων, θερμών και ψυχρών, τον κυριότερο ρόλο παίζουν οι άνεμοι και τα κύματα. Όμως, αν οι μετρήσεις των δύο επιστημόνων που έγιναν σε λίμνη ισχύουν και για τις ανοιχτές θάλασσες τότε οι κινήσεις των μεδουσών, του πλαγκτόν και άλλων κολυμβητών μπορεί να είναι εξίσου σημαντική, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο…
