Σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα κινούνται οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα για την έρευνα και ανάπτυξη, με αποτέλεσμα η χώρα μας να βρίσκεται στην 23η θέση μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός πως από το 2001 και έπειτα υπάρχει μία σταθερότητα στο ποσοστό επί του ΑΕΠ που δαπανάται για έρευνα και ανάπτυξη. Τα στοιχεία αυτά που δημοσιοποίησε η Eurostat αφορούν το 2007 και σύμφωνα με αυτά ο τομέας της έρευνας και ανάπτυξης απορροφά μόλις το 0,57% του ΑΕΠ, όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος διαμορφώνεται στο 1,85%.
Τα μόνα κράτη - μέλη της ΕΕ με χαμηλότερες επιδόσεις ήταν η Κύπρος (0,45%), η Σλοβακία (0,46%), η Βουλγαρία (0,48%) και η Ρουμανία (0,53%), ενώ η Ελλάδα απέχει σημαντικά από τις πρώτες χώρες της λίστας όπως είναι η Σουηδία (3,6%) και η Φινλανδία (3,47%). Σημειώνεται ότι οι συνολικές δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη στην Ελλάδα το 2007 εκτιμώνται στα 1,311 δισ. ευρώ, ενώ συνολικά στην ΕΕ στα 228,682 δισ. .
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα κινείται κοντά στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους όσον αφορά το ποσοστό των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται ή υποστηρίζουν ότι το κάνουν- στον χώρο της καινοτομίας. Συγκεκριμένα, το ποσοστό στην Ελλάδα διαμορφώνεται στο 40,9%, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι στο 38,9%.
Ακόμη, το ποσοστό των ερευνητών στην Ελλάδα (περίπου 35.629) ανέρχεται στο 0,9% του συνολικού εργατικού δυναμικού με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να είναι στο 0,9%. Επίσης, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης του αριθμού των ερευνητών μεταξύ 2001 και 2007 ήταν 2,8% όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην ΕΕ ήταν 2,2%.
Σημειωτέον πως οι Έλληνες ερευνητές θεωρούνται από τους καλύτερους στην Ευρώπη, το πρόβλημα, όμως, συνήθως βρίσκεται στην έλλειψη σε πόρους και υποδομές που παρατηρείται.
