Ο σημαντικός περιορισμός των προσλαμβανόμενων θερμίδων οδηγεί σε μακροζωία, απέδειξαν οι ερευνητές. Νέα έρευνα έδειξε για πρώτη φορά ότι τέτοιου είδους διατροφή μπορεί επίσης να διατηρήσει τη φυσική κατάσταση σε προχωρημένη ηλικία επιβραδύνοντας την, φαινομενικά, αναπόφευκτη έλευση της φυσικής ανικανότητας και της απώλειας της ανεξαρτησίας.
Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκε ποντίκι ως μοντέλο για τον περιορισμό των θερμίδων και παρατηρήθηκε ότι η δίαιτα μειώνει το ποσοστό σπλαγχνικού λίπους που εκφράζει παράγοντες φλεγμονής και στους ανθρώπους προκαλεί χρόνιες νόσους και μείωση στη σωματική απόδοση και στη ζωτικότητα.
Η έρευνα εμφανίζεται στο περιοδικό ‘ Journals of Gerontology Series A: Biological Sciences and Medical Sciences.’
Tα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ποντίκια που ακολουθούσαν διατροφή με λίγες θερμίδες είχαν σημαντικά υψηλότερη φυσική απόδοση σε σχέση με τα ποντίκια που τρέφονταν φυσιολογικά. Παράλληλα είχαν λιγότερο λίπος.
Tα ποντίκια που ακολούθησαν φυσιολογική διατροφή έχασαν σημαντική ποσότητα ελεύθερης λίπους μάζας και απέκτησαν περισσότερο λίπος, ενώ τα ποντίκια που τρέφονταν με λίγες θερμίδες διατήρησαν, καθώς γερνούσαν, την ελεύθερη λίπους μάζα.
Η έρευνα έγινε σε αρσενικά ποντίκια που κατηγοριοποιήθηκαν σε τρεις ομάδες-18,24 και 29 μηνών- σε σύγκριση με ηλικίες 50 έως 70 στους ανθρώπους, που ακολούθησαν είτε φυσιολογική διατροφή είτε περιορισμένη κατά 40% από τη στιγμή της γέννησής τους.
Η δυσκολία σε αυτό το δρόμο προς τη μακροζωία έγκειται στο ότι για τον άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο να υιοθετήσει τόσο αυστηρό διατροφικό πρότυπο.
Με βάση τις 2.000 θερμίδες κατά μέσον όρο την ημέρα για τις ενήλικες γυναίκες και τις 2.500 για τους άντρες, η μείωση κατά 40% θα σήμαινε να επιβιώνει κανείς με 1.200 και 500 θερμίδες την ημέρα αντίστοιχα, δηλώνει ο Tongjian You, της Σχολής Δημόσιας Υγείας UB.
Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να ακολουθούν τέτοιου τύπου διατροφή για μικρό διάστημα και θα ήταν σχεδόν αδύνατο να την υιοθετεί κανείς για όλη του τη ζωή, παραμένοντας υγιής. Το να αρχίζει κάποιος μια δίαιτα σαν αυτή σε μεγαλύτερη ηλικία θα ήταν επιβλαβές, συνεχίζει ο ερευνητής.
Σύμφωνα με τον You μια πιο μέτρια εκδοχή θερμιδικού περιορισμού, της τάξης του 8%, είναι κατορθωτή από τους ανθρώπους, σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα και μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα σε συγκεκριμένο οξειδωτικό στρες και δείκτες φλεγμονής.
