Του Φοίβου Παυλίδη
Ένα από τα κακά που έχουν οι γυναίκες είναι το ότι θέλουν το τέλειο, το απαιτούν για την ακρίβεια, ακρ ιβώς όπως το σκέφτονται ή όπως έχουν μάθει να το σκέφτονται. Αυτό όμως σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και πολύ καλό. Αρκεί να το φέρουμε εμείς στα μέτρα μας.
Όχι δεν παίρνουμε κάτι συνθετικό και δη ληγμένο. Αντιθέτως σκεφτόμαστε – και πολύ μάλιστα. Ας το κάνουμε λίγο πιο λιανά αυτό για να δείτε ότι δεν είναι και τόσο περίεργο. Τι περιμένουν οι γυναίκες μία ζωή; Τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο. Κάτι πιο συγκεκριμένο; Όχι. Αν λοιπόν σκάσει κάποιος ο οποίος δεν είναι πρίγκιπας αλλά έχει εκεί πέρα ένα ψωράλογο και το πλασάρει με το κατάλληλο μάρκετινγκ, τα κατάφερε. Με άλλα λόγια, πολύ συχνά οι γυναίκες δεν ψάχνουν κάποιον συγκεκριμένα, αλλά ένα πρότυπο. Όπως ο πρίγκιπας.
Σας παρουσιάζουμε λοιπόν σήμερα τρία πρότυπα τα οποία πιάνουν. Ενσωματώστε ότι από αυτά σας πάει όταν προσεγγίζετε κάποια και οι πιθανότητες θα σας ευνοήσουν περισσότερο. Και για να ξεκινήσουμε. Το πρότυπο του χειρουργού. Ο χειρουργός τι είναι; Και μην ακούσω «φακελάκιας». Μιλάμε για τον καλό χειρουργό. Είναι κάποιος που έχει μάθει να αναλαμβάνει σοβαρές ευθύνες καθημερινά (βλ. τις ζωές των ασθενών του), να μένει ψύχραιμος στα σκούρα, να είναι σίγουρος για τον εαυτό του και έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να βοηθάει άλλους. Ε αν έχει και καμία SLK ακόμα καλύτερα. Σας θυμίζει κάτι η περιγραφή; Αυτά που φωνάζουν πως θέλουν από όλους μας.
Στη συνέχεια έχουμε το πρότυπο του σεφ. Ο σεφ είναι ένας άντρας ο οποίος κατ’ αρχήν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του. Πόσο μάλλον τη γυναίκα που έχει δίπλα του. Ξέρει να περιποιείται τους άλλους και να τους προσφέρει ευχαρίστηση μέσω των εδεσμάτων που ετοιμάζει. Για να μην λάβουμε υπόψιν το ότι ξέρει και τις λεγόμενες «αφροδισιακές συνταγές». Με λίγα λόγια, ο σεφ ξέρει από καλοπέραση, περιποίηση και εκτιμά τα πιο «κομψά» πράγματα στη ζωή. Φαντάζεστε λοιπόν τι σημαίνει αυτό για τη γυναίκα που έχει…
Ένα ακόμα ισχυρό αφροδισιακό είναι το πρότυπο του καλλιτέχνη. Με κάποια πιο «μποέμ» προσέγγιση της ζωής, τα πάντα είναι πιο χαλαρά και διασκεδαστικά. Δεν έχει σημασία αν είναι ζωγράφος με μπερέ και πιο κουλτουριάρης ή κιθαρίστας με σκισμένο τζιν σε ροκ καταστάσεις. Όπως και να έχει σημαίνει ευρύτητα πνεύματος, εξωτερικεύει τα συναισθήματά του και τα διοχετεύει δημιουργικά ώστε να έχουν αποτέλεσμα και δε φοβάται τα ξεσπάσματα. Και πάνω απ’ όλα ξέρει να θαυμάζει το ωραίο, ειδικά όταν πρόκειται για τη μούσα του…
Δεν είναι δύσκολο να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας λοιπόν και να δούμε τι από αυτά μας κάνουν. Ποια τέτοια πλευρά μας μπορούμε να βγάλουμε προς τα έξω. Ψάξε-ψάξε μπορεί να βρούμε και παραπάνω από μία και να διαλέγουμε πια θα βγάλουμε και πότε. Ψιλοπολυτέλεια και πλεονασμός αλλά δε βαριέσαι… Ότι έχει ο καθένας καλό είναι. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να πρόκειται για κάποιον χειρουργό που παίζει κιθάρα με το Θηβαίο και ξέρει και να κάνει και μοσχάρι μπουργκινιόν.