Γράφει ο Γιώργος Γεωργακάκης
Μείζον κοινωνικό πρόβλημα αποτελεί η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση ανηλίκων και στην Ελλάδα.
Τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία, αν και δεν καταδεικνύουν το πρόβλημα στο πραγματικό του μέγεθος, διότι πολλά παιδιά δεν τολμούν να μιλήσουν, είναι εξόχως ανησυχητικά, όπως επισημάνθηκε χθες, στη διάρκεια σεμιναρίου ψυχικής υγείας που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο Σούδας, με ομιλήτρια την ψυχολόγο, Έλενα Παπαδομαρκετάκη.
Η κα Παπαδομαρκετάκη, αφού διευκρίνισε ότι «το φαινόμενο της παιδικής σεξουαλικής παρενόχλησης ή παραβίασης συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από όσο γνωρίζουμε, αλλά καλύπτεται από έντονη μυστικότητα», παρουσίασε συγκεκριμένα στοιχεία για το πρόβλημα, τονίζοντας ότι «στην Ελλάδα από έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στη θυματοποίηση ανηλίκων διαπιστώθηκε ότι: το 15% των κοριτσιών έχει υποστεί σεξουαλική θυματοποίηση με την ευρύτερη έννοια του όρου, ενώ το 12% των αγοριών έχουν γίνει θύματα σεξουαλικής βίας. Τρία στα 4 κορίτσια και 9 στα 10 αγόρια δεν μιλούν για τα γεγονότα που έζησαν από φόβο και ντροπή, 1 στα 25 κορίτσια και 1 στα 33 αγόρια έχουν υποστεί βιασμό, αιμομιξία ή και απόπειρα αιμομιξίας και 8 στις 10 φορές το παιδί - θύμα έχει υποστεί πράξεις κακομεταχείρισης. Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι 1 στους 4 δράστες είναι γνωστός στο θύμα ή μέλος της οικογένειας.
Η κα Παπαδομαρκετάκη υπογράμμισε, ακόμη, ότι «σύμφωνα με εκτιμήσεις του Βρετανικού Οργανισμού Stopitnow, 1 στα 10 παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά σε σοβαρή μορφή, ενώ τα τρία τέταρτα των παιδιών που κακοποιούνται σεξουαλικά δεν θα μιλήσουν γι' αυτό σε κανέναν κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας».
Αναφερόμενη στις πιθανές συνέπειες σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης, η κα Παπαδομαρκετάκη επισήμανε ότι «τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί ή και απλώς παρενοχληθεί σεξουαλικά σε μικρή ηλικία, μπορεί να παρουσιάσουν σοβαρά προβλήματα τόσο στη συναισθηματική και σωματική τους ανάπτυξη όσο και στη φυσιολογική εξέλιξη της σεξουαλικής τους ζωής ως ενήλικες.
Χάνουν την εμπιστοσύνη τους στους ενηλίκους, ιδιαίτερα αν ο δράστης είναι κάποιος που αγαπούν και μπορεί να διαμορφώσουν κακή σχέση με το άλλο φύλο, φτωχή σεξουαλική ζωή, πιθανή σεξουαλική ψυχρότητα, αίσθημα ενοχής», σημείωσε η κα Παπαδομαρκετάκη, υπογραμμίζοντας ότι «οι συνήθεις συνέπειες σε ενήλικες που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδιά είναι: αυτοκτονικότητα, εθισμός στα ναρκωτικά, αλκοολισμός, ανορεξία, βουλιμία, κατάθλιψη, ψυχώσεις, εξάρτηση από κακοποιητικές σχέσεις, εμπλοκή σε πορνεία, αποτυχία στην εργασία και τις προσωπικές σχέσεις».
Παράλληλα, ανέφερε ότι οι δράστες επιλέγουν συνήθως παιδιά, τα οποία είναι συνήθως ντροπαλά, εσωστρεφή, που νιώθουν μοναξιά και είναι ευάλωτα, λόγω προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο σπίτι ή στο σχολείο».
Αναφερόμενη στον τρόπο που θα πρέπει να αντιδράσουν οι γονείς σε περίπτωση που υποψιαστούν ότι το παιδί τους ενδεχομένως να είναι θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης, η κα Παπαδομαρκετάκη σημείωσε ότι «το βασικό είναι να δείξουν εμπιστοσύνη στο παιδί τους. Θα πρέπει να μιλήσουν μαζί του, κρατώντας την ψυχραιμία τους, χωρίς να το πιέσουν. Θα πρέπει, επίσης, να το ακούσουν προσεκτικά, χωρίς να βάζουν λέξεις στο στόμα τους» και, επίσης, θα πρέπει, όπως τόνισε, «να μη δείξουν θυμό ή στεναχώρια, δεδομένου ότι η υπερβολική εκδήλωση των δικών τους συναισθημάτων, θα το αποθαρρύνει από το να ανοιχτεί περισσότερο και μπορεί να νιώσει ενοχές».
Σημειώνεται ότι το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των σεμιναρίων ψυχικής υγείας που διοργανώνει ο Δήμος Σούδας.
Μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης
Η κα Παπαδομαρκετάκη ανέφερε ότι «ο πρόσφατος νόμος 3488/2006, που ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 2002/73/ΕΚ στην ελληνική έννομη τάξη, ορίζει ως σεξουαλική παρενόχληση "την οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής ή μη λεκτικής ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος"».
Ουσιαστικά, δηλαδή, όπως είπε αναφερόμαστε «στη με οποιονδήποτε τρόπο (λεκτική, οπτική και σωματική) προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας του παιδιού ή του ατόμου γενικότερα, που του προκαλεί φόβο, ντροπή, πόνο, αποστροφή. Η παιδική σεξουαλική παρενόχληση ή παραβίαση (από εμπειρία έκθεσης έως και αιμομιξία) περιλαμβάνει δραστηριότητες με ή χωρίς άγγιγμα», διευκρίνισε η κα Παπαδομαρκετάκη.
Με άγγιγμα:
• Το άγγιγμα των γεννητικών οργάνων του παιδιού ή των απόκρυφων σημείων του για σεξουαλική ευχαρίστηση.
• Το να υποχρεώσει κανείς ένα παιδί να αγγίξει τα γεννητικά όργανα ή απόκρυφα σημεία ενός ενηλίκου για σεξουαλική ευχαρίστηση.
• Το να τοποθετεί κανείς αντικείμενα ή μέρη σώματος (π.χ. δάχτυλα, γλώσσα, πέος) μέσα στον κόλπο, πρωκτό ή στόμα του παιδιού για σεξουαλική ευχαρίστηση.
Χωρίς άγγιγμα:
• Το να δείχνει κανείς πορνογραφία σε ένα παιδί.
• Το να εκθέτει κανείς τα γεννητικά του όργανα σε ένα παιδί επίτηδες.
• Το να φωτογραφίζει κανείς ένα παιδί σε σεξουαλικές στάσεις.
• Το να ενθαρρύνει κανείς το παιδί να παρακολουθεί ή να ακούει σεξουαλικές πράξεις.
• Η ακατάλληλη παρακολούθηση του παιδιού όταν ξεντύνεται ή χρησιμοποιεί την τουαλέτα.
[Χανιώτικα Νέα - educate]
