Η ακράτεια ούρων, ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί μία στις τέσσερις γυναίκες κυρίως μετά την εμμηνόπαυση, παύει να είναι ταμπού καθώς μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί με νέες ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους αλλά και με φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τα αίτια που την προκαλούν.
Η ακράτεια οφείλεται στη χαλάρωση των συνδέσμων που κρατούν στη σωστή θέση το κατώτατο ουροποιητικό σύστημα, λόγω πτώσης των γεννητικών οργάνων, αλλά ενδέχεται να έχει και νευρογενή αιτιολογία. Στην πρώτη περίπτωση αντιμετωπίζεται με πολύ απλούστερες, ελάχιστα επεμβατικές και περισσότερο αποτελεσματικές μεθόδους, οι οποίες έχουν αντικαταστήσει τις ακρωτηριαστικές πλαστικές του παρελθόντος. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν δηλαδή οφείλεται σε νευρογενή αίτια (όταν η γυναίκα χάνει ούρα όχι όταν βήχει ή όταν σηκώνει βάρη), αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Τα παραπάνω ανέφεραν οι καθηγητές μαιευτικής-γυναικολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Τζαφέττας και Τρύφων Τσαλίκης κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή σεμινάριο με θέμα «Πρόσφατες εξελίξεις και αντιπαραθέσεις στη χειρουργική του πυελικού εδάφους για τη γυναικεία ακράτεια» που θα πραγματοποιηθεί 30-31 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Στα τελευταία πέντε χρόνια σημειώθηκαν εντυπωσιακές εξελίξεις με την επινόηση νέων, ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών, σε αντικατάσταση των κλασικών πυελικών επεμβάσεων. Η χρησιμοποίηση ποικιλίας βιολογικών και συνθετικών ταινιών και πλεγμάτων προσφέρει υψηλά ποσοστά θεραπείας της ακράτειας με ανατομική και λειτουργική αποκατάσταση του κόλπου, απαιτώντας ελάχιστη (24ωρη) παραμονή της ασθενούς στο νοσοκομείο και με σχεδόν ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία.[ΑΠΕ]
