Μια νέα επιστημονική έρευνα επιβεβαίωσε πειραματικά για πρώτη φορά μια παραδοσιακή αντίληψη...
...ότι όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ένα εργαλείο, έστω και για λίγα λεπτά, αλλάζει αμέσως ο τρόπος που ο εγκέφαλος «βλέπει» το μέγεθος του σώματός τους, με άλλα λόγια το εργαλείο υποσυνείδητα γίνεται μέρος του σώματός τους.
Η έρευνα, που έγινε από γάλλους και ιταλούς ερευνητές, με επικεφαλής τον Αλεσάντρο Φαρνέ και την Λουσίλα Καρντινάλι του γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (INSERM) και του πανεπιστημίου «Κλοντ Μπερνάρ» της Λιόν, σύμφωνα με το BBC, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό βιολογίας “Current Biology”.
Τα πειράματα των ερευνητών επιβεβαίωσαν μια διαισθητική ιδέα που υπάρχει εδώ και τουλάχιστον ένα αιώνα και η οποία πιο πρόσφατα είχε ενισχυθεί από τη νέα θεωρία περί ύπαρξης ενός πλαστικού νοητικού σχήματος που σχηματίζει ο εγκέφαλος για το σώμα «του», κάτι που όμως μέχρι τώρα δεν είχε αποδειχτεί.
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες τώρα διαπίστωσαν ότι όντως οι άνθρωποι, όταν κρατάνε ένα μηχανικό εργαλείο, που προεκτείνει τις δυνατότητες να αρπάξουν κάτι από απόσταση, ο εγκέφαλος σχηματίζει μια νοητική εικόνα σωματικής προέκτασης και ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν να έχει πραγματικά μακρύτερο χέρι.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η νοητική διαδικασία είναι ένα φαινόμενο που όλοι βιώνουμε υποσυνείδητα στην καθημερινή ζωή, όπως, για παράδειγμα, όταν πλένουμε τα δόντια μας με την οδοντόβουρτσα και ο εγκέφαλός μας, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, «ενσωματώνει» το «εργαλείο» αυτό στη νοητική εικόνα που σχηματίζει για το χέρι μας.
Η έρευνα βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα γιατί οι άνθρωποι, εδώ και χιλιάδες χρόνια, χρησιμοποιούν τα εργαλεία τόσο καλά. Καθώς ένα εργαλείο ενσωματώνεται στην εικόνα του εγκεφάλου για τα όρια και το σχήμα του σώματος, οι μηχανικές «προεκτάσεις» μπορούν να ελεγχθούν και να αξιοποιηθούν με επιδεξιότητα, σαν να ήταν πράγματι οργανικό κομμάτι του σώματος.
Σύμφωνα με τον Πάτρικ Χάγκαρντ, του Ινστιτούτου Γνωσιακής Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου (UCL) του Λονδίνου, η νέα έρευνα είναι σημαντική, επειδή μέχρι τώρα οι νευροεπιστήμονες και ψυχολόγοι είχαν συγκεντρώσει την προσοχή τους σε έρευνες σχετικά με το πώς αλλάζει η αντίληψη του χώρου όταν κάποιος χρησιμοποιεί ένα εργαλείο και όχι πώς αλλάζει η ίδια εικόνα του σώματος.
Επιβεβαιώνει έτσι ότι ο «χάρτης» του νου δεν είναι στατικός και ότι ο εγκέφαλος αλλάζει –και μάλιστα γρήγορα- προσαρμοζόμενος στις αλλαγές, πραγματικές ή «τεχνητές» που συμβαίνουν στο σώμα μας, όταν μεγαλώνουμε, γερνάμε, τραυματιζόμαστε σοβαρά (κάτι που οδηγεί σε ακρωτηριασμό κάποιου μέλους) ή όταν εργαζόμαστε με ένα μηχάνημα.
enet.gr
