Γενετική «ζαριά» η εμφάνιση σχιζοφρένειας
Αρκετές εκατοντάδες μικρές γενετικές παραλλαγές μπορεί, εάν συνδυαστούν, να ευθύνονται τουλάχιστον για το ένα τρίτο του κινδύνου εμφάνισης σχιζοφρένειας, σύμφωνα με τρεις μελέτες που δημοσιεύονται σήμερα στη βρετανική επιστημονική επιθεώρηση Nature.
Η σχιζοφρένεια είναι ψυχιατρική ασθένεια που πλήττει περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού και εκδηλώνεται με έντονα επεισόδια ψύχωσης, που μπορεί να περιλαμβάνουν παραισθήσεις και παραλήρημα, ενώ θεωρείται κληρονομική τουλάχιστον για το 70% των περιπτώσεων.
Μέρος της εργασίας αυτής που πραγματοποιήθηκε σε χιλιάδες άτομα υποστηρίζει επίσης την ύπαρξη κοινής γενετικής προέλευσης της σχιζοφρένειας και της μανιοκατάθλιψης, ή αλλιώς διπολικής διαταραχής. Η από κοινού ανάλυση των αποτελεσμάτων τριών ερευνών, επί 8.014 ασθενών και 19.090 μη προσβεβλημένων ατόμων, "δείχνει" συγκεκριμένα μία ζώνη του χρωμοσώματος 6 που περιέχει γονίδια που σχετίζονται με την ανοσία και τις μολύνσεις και γονίδια που παρεμβαίνουν στον έλεγχο της ενεργοποίησης ή απενεργοποίησης γονιδίων.
Η σχέση αυτή μπορεί να εξηγεί και το πώς οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας, σύμφωνα με το αμερικανικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΝΙΜΗ). Σε ανακοίνωσή του, το Ινστιτούτο κάνει επίσης λόγο για υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της ασθένειας στα παιδιά των οποίων οι μητέρες προσβλήθηκαν από γρίπη κατά την εγκυμοσύνη τους.
"Μεμονωμένες, αυτές οι γενετικές παραλλαγές δεν επιφέρουν σημαντικές διαφορές, αλλά εάν συνδυαστούν, παίζουν σημαντικό ρόλο και ευθύνονται για τουλάχιστον το ένα τρίτο -και πιθανότατα πολύ περισσότερο- του κινδύνου εμφάνισης της ασθένειας", σχολίασε ο Σον Πίρσελ του Διεθνούς Κονσόρτσιουμ για τη Σχιζοφρένεια (ISC).
Σύμφωνα με αυτή την πολύ σημαντική εργασία, περισσότερες από 450 γενετικές παραλλαγές στην ύποπτη ζώνη του χρωμοσώματος 6 και σε μία ζώνη του χρωμοσώματος 22 συγκαταλέγονται μεταξύ των γενετικών "περιοχών" που παρουσιάζουν τις ισχυρότερες σχέσεις με τη σχιζοφρένεια.
Εξάλλου, η κοινοπραξία SGENE, που ασχολείται αποκλειστικά με τη γενετική έρευνα πάνω στη σχιζοφρένεια, έφερε επίσης στο φως μία σημαντική σχέση μεταξύ των παραλλαγών στα χρωμοσώματα 11 και 18, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην εξήγηση της έλλειψης συγκέντρωσης και μνήμης που σχετίζονται με την ασθένεια.
enet.gr
