Η επιστήμη συναντά το θρύλο
Μελέτη που βασίστηκε σε αξονικές τομογραφίες φαίνεται να επιβαιώνει το θρύλο των ιθαγενών της Νέας Ζηλανδίας: Ο αετός του Χάαστ, ένα πτηνό των 15 κιλών που εξαφανίστηκε πριν από 500 χρόνια, ήταν αρπακτικό και όχι πτωματοφάγο, και πιθανότατα μπορούσε να σκοτώσει μικρά παιδιά.
«Η επιστήμη υποστηρίζει τη μυθολογία των Μαορί για το θρυλικό 'πουακάι' ή 'χοκιόιλ', ένα τεράστιο πουλί που μπορούσε να επιτεθεί σε ανθρώπους στα βουνά και ήταν ικανό να σκοτώσει ένα μικρό παιδί» αναφέρει ο Πολ Σκόφιλντ του Μουσείου Κάντερμπουρι της Νέας Ζηλανδίας.
Ο αετός του Χάαστ (Harpagornis moorei) εξαφανίστηκε μόλις δύο αιώνες μετά την άφιξη των πρώτων ανθρώπων από την Πολυνησία. Τα αίτια της παρακμής του ήταν πιθανότατα η καταστροφή του ενδιαιτήματός του και η μείωση των θηραμάτων του, όπως το επίσης γιγάντιο πουλί μόα.
Μέχρι την άφιξη των ανθρώπων, ο αετός του Χάρπερ και το μόα ήταν τα μεγαλύτερα ζώα του απομονωμένου νησιού. Σήμερα, το γιγάντιο πτηνό είναι γνωστό μόνο από διατηρημένα οστά και από τους θρύλους των Μαορί.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο Journal of Vertebrate Paleontology, εξέτασε με αξονικό τομογράφο αρκετά διατηρημένα κρανία, οστά της λεκάνης, καθώς και ένα ράμφος, προκειμένου να δημιουργηθεί στον υπολογιστή ένα μοντέλο του εγκεφάλου, των ματιών και της σπονδυλικής στήλης του πτηνού.
Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο αετός δεν ήταν πτωματοφάγος, όπως εκτιμούσαν μέχρι σήμερα οι ζωολόγοι, αλλά δεινό αρπακτικό.
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι ο αετός εξελίχθηκε από έναν πολύ μικρότερο πρόγονο, ο οποίος αύξησε το μέγεθός του κατά 10 φορές στη διάρκεια της Πλειστόκενου περιόδου, 1,8 εκατομμύρια έως 700.000 χρόνια πριν.
