Το χασμουρητό αποτελεί την έκφραση μιας από τις πιο βασικές εγκεφαλικές λειτουργίες και είναι απολύτως απαραίτητο για την ζωή.
Οι παλιοί νευρολόγοι ισχυρίζονταν ότι αποτελεί ένα «αρχέγονο» αντανακλαστικό του εγκεφαλικού στελέχους, δηλαδή, του τμήματος εκείνου του εγκεφάλου που δημιουργείται στα πρώτα στάδια της ζωής και είναι το κέντρο διαχείρισης των βασικών δευτερευόντων λειτουργιών της ζωής, όπως είναι η αναπνοή, η εγρήγορση, η διατροφή, η αναπαραγωγή κτλ.
Οι παλιοί εξηγούσαν το χασμουρητό σαν προσπάθεια οξυγόνωσης του εγκεφάλου, το οποίο έβγαζε τον κακό ζεστό αέρα και ανέπνεε τον καθαρό αέρα.
Πριν από αιώνες σε Γερμανία και Γαλλία αποτέλεσε το βασικό αντικείμενο έρευνας πολλών μεγάλων νευρολόγων, όπως π.χ. ο Γάλλος Σαρκό. Ο τελευταίος προσπαθούσε να βρει την σχέση του χασμουρητού με τον οργασμό των γυναικών και την «υστερία».
Σύγχρονες έρευνες έχουν εντοπίσει ότι πρόκειται για την πυροδότηση κατά το χασμουρητό μιας εκκίνησης ολόκληρης χημικής βιομηχανίας στον εγκέφαλο με ορμόνες και νευροδιαβιβαστές, όπως είναι η οξυτοκίνη, η ντοπαμίνη, η ακετυλοχολίνη, η σεροτονίνη, τα οπιοειδή, οι σεξουαλικές ορμόνες κ.α.
Πολλές από αυτές συμβάλουν θετικά ή αρνητικά στο μηχανισμό του χασμουρητού ανάλογα με την αναγκαιότητα της εκάστοτε κατάστασης.
Το χασμουρητό βασίζεται και στην μιμητική αλληλοεπίδραση που έχουν οι εγκέφαλοι μεταξύ τους. Ακόμη και σε επίπεδα μικρών παιδιών. Ειδικά «κύτταρα - κάτοπτρα», που βρίσκονται στον μετωπιαίο λοβό των ανθρώπων μιμούνται το χασμουρητό, όταν το βλέπουν σε κάποιον άλλον και το μεταδίδουν σε όποιους τους βλέπει.
Ακριβώς επειδή είναι πηγή ζωής και είναι κάτι φοβερά ανακουφιστικό και παραγωγικό για τον εγκέφαλο, είναι μια καλοπροαίρετη παραίνεση, που γίνεται από άτομο σε άτομο.
Αν θέλετε, λοιπόν, να ζήσετε καλά, χασμουρηθείτε χωρίς φόβο."
[ΠΗΓΗ]
