Μια χάι τεκ χώρα θαυμάτων, με μόνιτορ, οθόνες αφής και ηχητικά συστήματα, είναι το «Μουσείο Γουόλτ Ντίσνεϊ» στο Σαν Φρανσίσκο, αφιερωμένο στον πατέρα του Μίκι Μάους
Του Αλέξη Σταμάτη
Σε μια πρώτη «ανάγνωση» το νέο «Οικογενειακό Μουσείο Γουόλτ Ντίσνεϊ» που μόλις άνοιξε στο Σαν Φρανσίσκο μοιάζει «σοβαρό», σχεδόν ακαδημαϊκό. Το Μουσείο είναι αφιερωμένο «στον άνθρωπο Ντίσνεϊ», από τη γένεσή του στο Σικάγο μέχρι τις μέρες του ως ενός από τους πιο ισχυρούς επικεφαλής στούντιο στο Χόλιγουντ τη δεκαετία του 1960. Παρ’ όλο που το κτίριο στεγάζεται στην άσημη γειτονιά του Πρισίντιο, το εσωτερικό του αποδεικνύεται μια χάι τεκ χώρα των θαυμάτων, σχεδιασμένη από τον Ντέιβιντ Ροκ, τον άνθρωπο πίσω από την αναμετάδοση των τελευταίων βραβείων Οσκαρ.
Κάθε αίθουσα είναι γεμάτη μόνιτορ, οθόνες αφής και ηχητικά συστήματα που σκοπό έχουν να δώσουν ζωή σε στατικά σχέδια και στόριμπορντ.
Τεχνολογικές εξελίξεις
Πολλά από τα εκθέματα εστιάζουν στις τεχνολογικές εξελίξεις που οφείλονται στον ίδιο τον Ντίσνεϊ, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα το πρώτο επιτυχημένα συγχρονισμένο ηχητικό καρτούν («Το Ατμόπλοιο Ουίλι», 1928), την πρώτη πειστική πρόταση για βάθος στο ανιμέισον («Ο παλιός Μύλος», 1937) και το πρώτο σύγχρονο θεματικό πάρκο της ιστορίας («Ντίσνεϊλαντ», 1955), το οποίο παρουσιάζεται ως μια γιγαντιαία μακέτα, κατασκευασμένη από την ομάδα που δούλεψε στο «Σταρς Ουόρς» και τους «Πειρατές της Καραϊβικής».
Περιδιαβαίνοντας την έκθεση βλέπουμε άφθονο υλικό για την προσωπική του ζωή, με φωτογραφίες και οικογενειακά βίντεο σε κάθε γωνία.
Επίσης μαθαίνουμε πολλά ενδιαφέροντα, όπως ότι ο Ντίσνεϊ εμπνεύστηκε τον Μίκι Μάους κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο το 1928, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του.
Μετέφερε την ιδέα για ένα ποντίκι που μιλάει στη γυναίκα του Λίλιαν, η οποία ενθουσιάστηκε, αλλά απέρριψε (ευτυχώς) την πρώτη ονομασία του που ήταν Μόρτιμερ...
