Η συνωμοσία του τρόμου στα αμφιθέατρα
ΕΝΑ ΠΕΠΛΟ φόβου έχει απλωθεί πάνω από την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό το θέμα συζήτησης δεν είναι ο τρόπος εκλογής των πρυτανικών αρχών, οι αλλαγές στον νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια ή το άσυλο.
Είναι η τρομοκρατία.
Οι πανεπιστημιακοί αποτελούν πλέον τον στόχο των εγχώριων τρομοκρατών επειδή προσπαθούν να διοργανώσουν συλλαλητήριο ενάντια στη βία. Η οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» χαρακτήρισε ήδη σε προκήρυξή της τους καθηγητές ΑΕΙ «τυχοδιωκτικό σκυλολόι» και τους απείλησε ότι «θα σκληρύνει τη στάση της».
Εξέλιξη για την οποία πολλοί δεν ήταν προετοιμασμένοι.
Η πλειονότητα των κοινωνικών φορέων που κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια για τη διοργάνωση πορείας κατά της τρομοκρατίας και της βίας δεν δείχνει τώρα κανένα ενδιαφέρον. Η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία των καθηγητών δημόσιων σχολείων) δεν θα συμμετάσχει στην πορεία, η ΔΟΕ (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος) το ίδιο.
Οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί που εμπλέκονται στο θέμα δεν θέλουν να το σχολιάσουν δημόσια- συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της ΠΟΣΔΕΠ κ. Ν. Σταυρακάκη. Μόνοι «γενναίοι» οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ), οι καθηγητές στα ΤΕΙ (ΟΣΕΠ-ΤΕΙ) και οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ που τάσσονται υπέρ της διοργάνωσης πορείας και συμφωνούν με την εμφάνιση, για συμβολικούς λόγους, όλων των φορέων σε μια κοινή δημόσια κοινή δήλωση κατά της τρομοκρατίας.
Το θέμα βέβαια «τρομοκρατεί» κυρίως την Αριστερά, καθώς δύο παρατάξεις στο προεδρείο των πανεπιστημιακών, η ΔΗΠΑΚ (του ΚΚΕ) και η Συσπείρωση (του ΣΥΡΙΖΑ), κατέστησαν σαφές τις προηγούμενες ημέρες ότι αντίστοιχες κινήσεις δεν αποτελούν προτεραιότητά τους. «Το Βήμα» απευθύνθηκε σε πανεπιστημιακούς που αποτελούν τα σύγχρονα θύματα της «συνωμοσίας του φόβου» μέσα στα αμφιθέατρα (λόγω της στάσης που έχουν κρατήσει ή των τεταμένων σχέσεών τους με τους φοιτητές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς), οι οποίοι και αρνήθηκαν να σχολιάσουν το θέμα.
Και αυτό, όπως δήλωσαν κάποιοι από αυτούς, για να μη βρουν τα γραφεία τους χτισμένα, επειδή το «θέμα είναι περίπλοκο» ή «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή». Και όμως πρόκειται για προσωπικότητες που πρωτοστάτησαν στις κινήσεις για μεταρρύθμιση και εκσυγχρονισμό του ελληνικού πανεπιστημίου.
Φόβος και βία στα πανεπιστήμια
Η γενική γραμματέας της ΠΟΣΔΕΠ κυρία Ευγενία Μπουρνόβα είναι αντιθέτως μία από τους λίγους που δέχεται να συζητήσει το θέμα, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους ζητήθηκε η διοργάνωση συλλαλητηρίου κατά της βίας, αλλά και την αποδοχή που βρήκε η πρόταση. «Σχεδόν κανένας δεν ήρθε στη συνάντηση που είχαμε ορίσει για να συζητήσουμε την πιθανότητα διοργάνωσης συλλαλητηρίου κατά της τρομοκρατίας και της βίας» τονίζει η κυρία Μπουρνόβα μιλώντας στο «Βήμα».
«Στόχος μας είναι να δηλώσουμε ότι εμείς είμαστε αντίθετοι και απέναντι στην τρομοκρατία και απέναντι στην κρατική καταστολή. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να έχει σαφές μέτωπο απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Τα φαινόμενα βίας έχουν πλέον γίνει κομμάτι της καθημερινότητας των πανεπιστημίων. Πρέπει να δηλώσουμε ότι δεν θέλουμε τη βία στο πανεπιστήμιο από όπου και αν προέρχεται. Η ανοχή μας έχει ξεπεράσει τα όριά της» σημειώνει. Το κλίμα φόβου, σύμφωνα με την κυρία Μπουρνόβα, έχει εγκατασταθεί στα πανεπιστήμια εδώ και ενάμιση χρόνο. Και σίγουρα δεν περίμενε την προκήρυξη της οργάνωσης «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Ξεκίνησε με την επίθεση εις βάρος του καθηγητή κ. Ι.Πανούση στο Κτίριο «Κωστής Παλαμάς» του Πανεπιστημίου Αθηνών από ομάδα φανατικών ατόμων που διαφωνούσαν με τις απόψεις του. «Πιστεύω ότι σε μια ώριμη κοινωνία το θέμα των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αποτελεί ζήτημα που πρέπει να απασχολεί κυρίως τους πολίτες και να μην αφήνεται μόνο στους θεσμούς και στα όργανα μιας πολιτείας» καταλήγει.
Η ποινική δίωξη κατά των πρυτάνεων
Την ώρα που η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση, προέκυψε και η ποινική δίωξη εις βάρος των πρυτανικών αρχών του Πολυτεχνείου επειδή δεν έχουν «κατεβάσει» την ιστοσελίδα Ιndymedia η οποία «εκπέμπει» μέσω του διακομιστή (server) του Ιδρύματος. Η ιστοσελίδα, στην οποία δημοσιεύει κάθε φορά τις προκηρύξεις της η τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», προβάλλεται από τους διαχειριστές της ως «εναλλακτική» σελίδα ενημέρωσης. Ωστόσο, καθώς λειτουργεί- χωρίς κανέναν έλεγχο- χρησιμοποιώντας τους κωδικούς του διακομιστή του Πολυτεχνείου, ο πρύτανης κ. Κ. Μουτζούρης και οι αντιπρυτάνεις του κκ. Γ. Πολύζος και Γ. Σπαθής διώκονται για παράβαση καθήκοντος, επειδή δεν φρόντισαν να την κλείσουν.
Η σχετική εισαγγελική έρευνα είχε ξεκινήσει το περασμένο καλοκαίρι. Το ζήτημα της ιστοσελίδας αποτελεί ανοιχτή «πληγή» για το Ιδρυμα επί σειρά ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων ουδείς πρύτανης διάλεξε την οδό της σύγκρουσης με τους διαχειριστές της ιστοσελίδας διακόπτοντας τη λειτουργία της. Πρόκειται για μια άλλη πτυχή του φόβου που ξεδιπλώνεται με διαφορετικές μορφές στον πανεπιστημιακό χώρο.
Από την άλλη πλευρά, ξένισαν πολλούς πανεπιστημιακούς την περασμένη εβδομάδα οι αόριστες δηλώσεις εκπροσώπων του Πολυτεχνείου που περιορίστηκαν στην επίκληση της «ελευθερίας της έκφρασης», ασχέτως αν η συγκεκριμένη ιστοσελίδα έχει επανειλημμένως κατηγορηθεί- έχει φτιαχτεί ακόμη και ομάδα στο Facebook με αίτημα «να κλείσει τώρα» το Ιndymedia- ότι στοχοποιεί ανθρώπους και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους λοιδορώντας τους.
Ανοιχτές πληγές και στοχοποίηση
Παρ΄ όλα αυτά «είναι ξεκάθαρο ότι η ποινική δίωξη σε βάρος μας δεν συνάντησε την κοινωνική αποδοχή και αυτό φάνηκε από τις αντιδράσεις πολιτικών, κομμάτων και κοινωνικών φορέων», υποστηρίζει ο κ. Μουτζούρης μιλώντας στο «Βήμα». «Μια γενικότερη διαπίστωσή μου είναι ότι οι διοικούντες τα πανεπιστήμια στοχοποιούνται τελευταίως αμφίπλευρα, από δικαστικές αρχές και ακραίες ομάδες, και υφίστανται πίεση ένθεν κακείθεν» συνεχίζει. «Εμείς θα συνεχίσουμε να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για την εκτέλεση του έργου που μας ανέθεσε η κοινότητα του Πολυτεχνείου, όπως το κάναμε και με την χωρίς απρόοπτα οργάνωση πριν από λίγες ημέρες του εορτασμού της επετείου της 17ης Νοεμβρίου» καταλήγει ο πρύτανης.
Το θέμα προκάλεσε πάντως αναστάτωση στην πανεπιστημιακή κοινότητα, καθώς ούτως ή άλλως οι καταλήψεις σχολών από εξωπανεπιστημιακούς αποτελούν ανοιχτή «πληγή» για πολλά Ιδρύματα, τα οποία αποφεύγουν επί χρόνια να ζητήσουν τη βοήθεια των αρχών για να μην παραβιάσουν το πανεπιστημιακό άσυλο. «Ας μη λησμονούμε ότι οι πρυτάνεις είναι δάσκαλοι και γι΄ αυτό οφείλουν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους να λειτουργούν διαφυλάσσοντας πρωτίστως την παιδευτική σχέση με τους μαθητές τους» λέει σχετικά ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρ. Κίττας. «Αυτή τη σχέση δασκάλουμαθητή, καθώς και την ακεραιότητα των Ιδρυμάτων μαςπροσπαθούμε να διασφαλίσουμε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και με πολλούς κινδύνους.Είναι άδικο,λοιπόν, να βάλλονται οι πρυτάνεις πανταχόθεν» καταλήγει ο κ. Κίττας.
Το Ιndymedia της οργάνωσης και των φανατικών
ΤΟ ΙΝDΥΜΕDΙΑ - λέει ότι- λειτουργεί ως σελίδα μέσω της οποίας οργανώνονται συναντήσεις ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανακοινώνονται κινητοποιήσεις, αναρτώνται μηνύματα συμπαράστασης σε κρατουμένους ή άλλες κοινωνικές ομάδες, σχολιάζονται οι κινήσεις δημοσίων προσώπων. Αλλά όχι μόνον αυτό. Συχνά μέσα από τις ανακοινώσεις και τα σχόλια που «καρφιτσώνονται» στον ιστότοπο δίνονται προσωπικά στοιχεία, στοχοποιούνται άνθρωποι και δίνονται- με όνομα και διεύθυνση- βορά σε κάθε φανατικό.
Οι καταγγελίες για τον τρόπο λειτουργίας της ιστοσελίδας, μέσα από τους servers πανεπιστημιακού ιδρύματος, είχαν προκαλέσει την παρέμβαση του πρώην υφυπουργού Παιδείας κ. Σπ. Ταλιαδούρου, ο οποίος είχε ζητήσει με έγγραφό του να σταματήσει η λειτουργία της. Παράλληλα κατατέθηκε σχετική ερώτηση στη Βουλή από τον βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Κ. Βελόπουλο. Κατά καιρούς η ιστοσελίδα «έπεφτε» για λίγο, αλλά λίγες ώρες μετά η λειτουργία της συνεχιζόταν.
Το Ιndymedia ξεκίνησε τη λειτουργία του στη χώρα μας το φθινόπωρο του 2001. Επρόκειτο για το ελληνικό «υποκατάστημα» διεθνούς διαδικτυακού χώρου που ξεκίνησαν ομάδες αριστερών και αναρχικών, οι οποίες είχαν ως πυρήνα το κίνημα της Γένοβας. Ανάλογες ιστοσελίδες ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ το 1999, μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις εναντίον της παγκοσμιοποίησης στο Σιάτλ, και λειτούργησαν και σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία και το Μεξικό.
[ΤΟ ΒΗΜΑ]
