Γράφει η Μαριάννα Ανδρούτσου
Κάποτε ρώτησαν ένα από τα παιδιά του Λουδοβίκου – Φιλίππου γιατί δεν φοράει το ρόλοι του και εκείνο απάντησε: «Α, το άφησα στη θεία μου». Μόνο που η «θεία» ήταν το ενεχυροδανειστήριο της εποχής, όπου ο πρίγκιπας είχε καταφύγει για να «καλύψει» κάποιες κρυφές από το παλάτι οικονομικές ατασθαλίες του. Έκτοτε«Η θεία» είναι πλην της γνωστής συγγενικής φιγούρας, και τουλάχιστον για τους Γάλλους «η άλλη λέξη» για να πουν «ενεχυροδανειστήριο». Σ’ αυτό, δυστυχώς, αρχίζουν να καταφεύγουν ξανά πολλοί, λόγω της οικονομικής ύφεσης που σαρώνει την Ευρώπη.
Είναι συγκλονιστική η παρατήρηση του προέδρου του Δημοτικού Ενεχυροδανειστηρίου των Παρισίων: «Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ, αφήνοντας κυρίως κοσμήματα, θυμίζουν σε ανάγκες και συμπεριφορές αυτούς που μπαίνουν ξαφνικά σε νοσοκομείο και με βαριά ασθένεια. Δεν διαφέρουμε από νοσοκομείο».
Ας τα πάρουμε από την αρχή: Ένα κρατικό ενεχυροδανειστήριο δεν είναι ό,τι χειρότερο στο είδος του! Υπάρχει μια ομάδα ανεξάρτητων αξιολογητών της τιμής του αντικειμένου που κάποιος αφήνει, ειδική θυρίδα απόθεσής του και ένας συμφωνημένος τρόπος για τον ορισμό του ύψους του επιτοκίου. Στο Παρίσι «πλήρωσα τόκο 19% και είμαι και ευτυχής, γιατί κατάφερα να πάρω πίσω τον πίνακα που είχα αφήσει εκεί» δήλωσε προ ημερών σε τοπικό κανάλι ένας Γάλλος, συμπληρώνοντας στοχαστικά: «Μου διηγούνταν οι παππούδες μου για τα ενέχυρα στην κρίση του ’29 και για τους τοκογλύφους στην Κατοχή. Πού να το φανταζόμουν πως θα τύχαινε και σε μένα και χωρίς να ’χουμε πόλεμο…».
Click here to find out more!
Δεύτερο προς προβληματισμό θέμα είναι κατά πόσο είναι –ή δεν είναι– υπερβολικό να λέμε ότι «η κρίση ωφελεί τους ενεχυροδανειστές». Κι όμως, είναι αλήθεια. Στην επίσης πληττόμενη αγρίως από την ύφεση Γαλλία, από τον Οκτώβριο έως τώρα οι δουλειές τους αυξήθηκαν κατά 32%. Εν όψει Χριστουγέννων οι ενεχυριάσεις αυξήθηκαν κατά 18% ημερησίως. Στη Βρετανία πλούσιοι πολίτες που έχουν συνηθίσει στον πολυτελή βίο, αλλά και των οποίων η καρδιά δεν βαστά να βλέπουν τα παιδιά τους να μη ζουν άνετα, επισκέπτονται κυριολεκτικά και μεταφορικά «νύχτα» τα ενεχυροδανειστήρια, για να μπορούν, αφήνοντας εκεί τα ρολόγια τους και τα κοσμήματά τους, να πληρώνουν τα πανάκριβα δίδακτρα των παιδιών τους, μια που «όταν η κρίση τελειώσει, εμείς και τα παιδιά μας θα πρέπει να ξαναγίνουμε αυτό που ήμασταν».
Η παραπάνω φράση είναι πιστή αντιγραφή των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», που τώρα «πουλάνε αβέρτα», αφού σε όλη την Ευρώπη διαβάζουν μανιωδώς οτιδήποτε αφορά την πορεία και την προοπτική της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά που έγιναν και «η συζήτηση της ημέρας», όταν, για πρώτη φορά, μια μέρα του 2008 δημοσίευσαν ρεπορτάζ γι’ αυτούς που πασχίζουν να κρατήσουν το κοινωνικό τους γόητρο με διάφορα μέσα παρά την κρίση που τότε μόλις άρχιζε.
Όπως είναι, δε, γνωστό –άλλη μια ατυχής «γνώση»– καλές δουλειές κάνουν τώρα και τα ενεχυροδανειστήρια… αυτοκινήτων! Το επιτόκιο είναι 9% για το δάνειο χωρίς να συνυπολογίζουμε και το κόστος φύλαξης σε γκαράζ…
[ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ]
