Η δεκαετία που σε λίγες μέρες φτάνει στο τέλος της είχε αρκετά σημαντικά αθλητικά γεγονότα και πολλούς παίκτες που ανά διαστήματα βρέθηκαν στην κορυφή της επικαιρότητας. Η επιλογή λοιπόν της καλύτερης 11αδας από το 2000 μέχρι σήμερα ήταν δύσκολη, καθώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην μείνουν εκτός παίκτες που σίγουρα άξιζαν να αναφερθούν. Εμείς επιλέξαμε βάσει τίτλων σε επίπεδο συλλόγων και εθνικών ομάδων, αλλά κυρίως βάσει προσωπικοτήτων, ταλέντου και διάρκειας.
Η καλύτερη 11αδα παρατάσσεται με το «μοντέρνο» σύστημα 4-2-3-1, το οποίο έχει αρχίσει και καθιερώνεται τα τελευταία χρόνια και το θαυμάσαμε σε αρκετές ομάδες που πρωταγωνίστησαν, κυρίως ισπανικές και γαλλικές, αλλά και άλλων χωρών.
Τερματοφύλακας: Τζιανλουίτζι Μπουφόν
Κατά γενική ομολογία αποτελεί έναν εκ των καλύτερων γκολκίπερ όλων των εποχών. Έπειτα από μια εξαετία στην Πάρμα, το 2001 μετακινήθηκε στη Γιουβέντους, την οποία ακολούθησε και στον υποβιβασμό της στη Serie B, παρά τα σενάρια που είχαν αναπτυχθεί για πώλησή του προκειμένου να απαλλαχθεί η "Μεγάλη Κυρία" από το βαρύ συμβόλαιό του. Στην ομάδα του Τορίνο η τεράστια κλάση του φάνηκε ακόμα περισσότερο, ενώ το 2006 βοήθησε την Ιταλία να κατακτήσει το Μουντιάλ.
Κεντρικός αμυντικός (1): Φάμπιο Καναβάρο
Οδήγησε την Εθνική Ιταλίας στην κατάκτηση του Μουντιάλ του 2006, στιγμή που αποτελεί το αποκορύφωμα της καριέρας του. Πήγε στην Ρεάλ Μαδρίτης ως ο παίκτης που θα αναλάμβανε να καλύψει τις τρύπες στην άμυνα των Μερένχες, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Κάτι που δεν οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο, αλλά και στην συνολική λειτουργία της ομάδας του.
Πριν τη μεταγραφή του στην Ισπανία αποτέλεσε επί χρόνια ίσως τον καλύτερο αμυντικό της δεκαετίας, φορώντας τη φανέλα των Πάρμα, Ιντερ και Γιουβέντους. Το 2006 κατάκτησε τόσο τη "Χρυσή Μπάλα" όσο και το βραβείο της FIFA, δύο διακρίσεις που συνήθως καταλήγουν σε επιθετικογενείς παίκτες.
Κεντρικός αμυντικός (2): Καρλές Πουγιόλ
Ο παίκτης-σύμβολο της Μπαρτσελόνα και της Καταλονίας, ανέλαβε την αρχηγία της ομάδας από το 2004, διαδεχόμενος τον Λούις Ενρίκε και όσα αστέρια και αν πάνε στην Μπαρτσελόνα, είναι πάντα ο φυσικός της ηγέτης. Γέννημα-θρέμμα των Μπλαουγκράνα, έχει κατακτήσει δύο Champions League και τρία Πρωταθλήματα. Σταθερός και ψύχραιμος, δίνει πάντα το 100% των δυνατοτήτων του για την ομάδα και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται τόσο ψηλά στην εκτίμηση των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα. Βασικό στέλεχος της Ισπανίας που κατέκτησε το Εuro 2008.
Δεξιός αμυντικός: Λίλιαν Τουράμ
Ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην Εθνική Γαλλίας. Επαιξε σε κορυφαίο επίπεδο για πάνω από 15 χρόνια, φορώντας τη φανέλα των Μονακό, Πάρμα, Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα και Παρί Σεν Ζερμαίν. Κι όλα αυτά, με πρόβλημα στην καρδιά, το οποίο ανακάλυψε το 2008! Μάλιστα, από το ίδιο πρόβλημα είχε πεθάνει και ο αδερφός του.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πάντως η καρδιά του… έδειχνε να λειτουργεί μια χαρά, αποτελώντας απροσπέλαστο αμυντικό είτε αγωνιζόταν δεξιά είτε αριστερά. Ο Τουράμ είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος και έχει εκφράσει την αντίθεσή του απέναντι σ τον Νικολά Σαρκοζί αρκετές φορές, ενώ το 2006 είχε καλέσει στο γήπεδο περίπου 80 λαθρομετανάστες, τους οποίους ο Γάλλος πρόεδρος είχε απελάσει
Αριστερός αμυντικός: Ρομπέρτο Κάρλος
Κάτοχος τριών Champions League με την Ρεάλ Μαδρίτης και πολλών ακόμα τίτλων και έχοντας πάρει μέρος σε τρία Μουντιάλ με την Βραζιλία μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί τον αριστερό μπακ τόσο αυτής της δεκαετίας, όσο και της προηγούμενης! Ο πρώτος παίκτης που ενσάρκωσε πλήρως την έννοια του "φουλ μπακ", με ασταμάτητες προωθήσεις και συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του, απίστευτες εκτελέσεις στημένων φάσεων και σουτ-κεραυνό.
Κεντρικός μέσος (1): Στίβεν Τζέραρντ:
Το μοναδικό "καθαρό" αμυντικό χαφ της 11αδας, έχει συνδέσει το όνομα του με την Λίβερπουλ, αποτελώντας έναν από τους λίγους παίκτες που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο έχουν φορέσει τη φανέλα μόνο μιας ομάδας. Μπορεί ακόμα να μην έχει κατακτήσει κάποιο πρωτάθλημα Αγγλίας, ωστόσο έχει πάρει με τους Ρεντς ένα Κύπελλο UEFA και ένα Champions League.
Από το 2003 αποτελεί τον αρχηγό της Λίβερπουλ και έχει χρησιμοποιηθεί σχεδόν σε όλες τις θέσεις του κέντρου, ακόμα και ως δεύτερος επιθετικός, δείχνοντας ότι αποτελεί ένα πραγματικό πολυεργαλείο. Δύναμη, τεχνική, "φαρμακερό" σουτ και φυσικά ηγετικό χάρισμα αποτελούν τα βασικά του στοιχεία, τα οποία έχουν κάνει τους φιλάθλους της Λίβερπουλ να τον λατρέψουν και να τον κατατάξουν δεύτερο καλύτερο παίκτη μετά από τον θρυλικό Κένι Νταγκλίς, στη λίστα με τους "100 παίκτες που ταρακούνησαν το Κοπ".
Κεντρικός μέσος (2): Ζινεντίν Ζιντάν:
Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 2006, μετά το επεισόδιο που είχε με τον Μάρκο Ματεράτσι στο Μουντιάλ, στον τελικό της Γαλλίας με την Ιταλία. Ο Γάλλος κατέκτησε με τους τρικολόρ το Εuro 2000 και με την Ρεάλ Μαδρίτης το Champions League του 2002, ενώ αναδείχθηκε τρεις φορές παίκτης της χρονιάς από την FIFA. Σε όλους τους συλλόγους που αγωνίστηκε (Μπορντό, Γιουβέντους, Ρεάλ Μαδρίτης) ήταν πρωταγωνιστής, με τους προπονητές να χτίζουν την ομάδα γύρω από αυτόν. Δείγμα σπάνιας ποδοσφαιρικής ευφυΐας, σίγουρα ένας από τους κορυφαίους μέσους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όλων των εποχών.
Πίσω από τον επιθετικό: Κακά/Ροναλντίνιο
Υποκειμενικά... επιλέγουμε Κακά, ωστόσο τα όσα έκανε ο Ροναλντίνιο τα χρόνια στα οποία βρέθηκε στο απόγειο της καριέρας του δεν πρέπει να ξεχαστούν. Ένα… ημίχρονο ο ένας, ένα ο άλλος λοιπόν! Και οι δύο ήταν μέλη της Βραζιλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 2002, ωστόσο ο "Ντίνιο", έπειτα από δύο χρόνια στην κορυφή της επικαιρότητας έδειξε να παίρνει την κάτω βόλτα, καθώς η δημοσιότητα και η υπερέκθεση τον "χάλασαν".
Με το κατά γενική ομολογία αναμφισβήτητο ταλέντο του οδήγησε την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του Champions League το 2006 και από κει και πέρα... σαν κάτι να στράβωσε. Περιττά κιλά, λίγες εμπνεύσεις και κακή κατάσταση. Ο Κακά δεν δείχνει να καταλαβαίνει από αυτά. Αποτέλεσε τον ηγέτη της Μίλαν σε ένα από τα πιο δύσκολα πρωταθλήματα και σε μια ομάδα που έχουν χαθεί ταλέντα και ταλέντα, οδηγώντας τους Ροσονέρι στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος την περίοδο 2003-04 και στο Champions League της Αθήνας το 2007.
Την ίδια χρονιά κατέκτησε τη "Χρυσή Μπάλα" και το βραβείο της FIFA, ενώ φέτος η Ρεάλ δαπάνησε 68.5 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει. Ο Κακά είναι ιδιαίτερα θρησκόληπτος, κάτι που γίνεται αντιληπτό και από τον πανηγυρισμό του μετά το σκοράρισμα, όπου ευχαριστεί το Θεό, ενώ το 2004 έγινε ο νεότερος πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών κατά της πείνας.
Αριστερός μεσοεπιθετικός: Λιονέλ Μέσι:
Στην κορυφή της επικαιρότητας αυτήν την περίοδο, ενώ το μέλλον του ανήκει.
Tο γκολ στον τελικό του Champions League
Σκοράροντας απέναντι στη Ρεάλ
Δεξιός μεσοεπιθετικός: Κριστιάνο Ρονάλντο
Το καλοκαίρι που μας πέρασε έσπασε κάθε μεταγραφικό ρεκόρ, αναγκάζοντας την Ρεάλ Μαδρίτης να βγάλει από τα ταμεία της 80 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει και να κάνει όλο τον κόσμο να ασχολείται μαζί του. Έχοντας κατακτήσει τόσο τη "Χρυσή Μπάλα" όσο και το βραβείο της FIFA για τον καλύτερο παίκτη της χρονιάς το 2008, ο Ρονάλντο έχει διχάσει όσο ελάχιστοι, έχοντας φανατικούς θαυμαστές, αλλά και "εχθρούς", λόγω του στυλ του και του lifestyle του.
Η κλάση του πάντως είναι αναμφισβήτητη. Χαρακτηριστική η δήλωση του Γιόχαν Κρόιφ το 2008: "Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι καλύτερος από τον Τζορτζ Μπεστ και τον Ντένις Λο, οι οποίοι ήταν δύο σπουδαίοι παίκτες στην ιστορία της Μάνστσεστερ Γιουνάιτεντ". "Ιερόσυλος" ή όχι, θα το κρίνει η ιστορία, καθώς ο CR9 είναι ακόμα 24 χρονών.
Επιθετικός: Ρουντ Φαν Νίστελροϊ.
Επιλέξαμε τον Φαν Νίστελροϊ απόν τον Ραούλ για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το απίστευτο ταλέντο που έχει στο σκοράρισμα. Είναι ο μοναδικός που έχει καταφέρει να βγει πρώτος σκόρερ σε όλα τα Πρωταθλήματα που έχει αγωνιστεί. Στην Ολλανδία, στην Αγγλία και στον Ισπανία. Επίσης, έχει αναδειχθεί τρεις φορές πρώτος σκόρερ του Champions League, ενώ τα 60 γκολ που έχει πετύχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση τον φέρνουν στην δεύτερη θέση της σχετικής λίστας.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τους τραυματισμούς που έχει περάσει και δεν τον πτόησαν. Σοβαρότατος τραυματισμός στο γόνατο λίγο πριν υπογράψει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, γεγονός που καθυστέρησε τη μεταγραφή του για ένα χρόνο. Παρόλα αυτά, δεν απογοήτευσε τον Φέργκιουσον και στην πρώτο του χρονιά πέτυχε 23 γκολ σε 32 εμφανίσεις, ενώ έγραψε το πρώτο του ρεκόρ στο Νησί, σκοράροντας σε 8 συνεχόμενα παιχνίδια.
Την περίοδο 2004-05 έχασε μεγάλο μέρος των αγώνων λόγω νέου τραυματισμού, ωστόσο... πρόλαβε να πετύχει 8 γκολ στο Champions League . Συνολικά, στα πέντε χρόνια του στους Κόκκινους Διάβολους πέτυχε 150 γκολ σε 220 εμφανίσεις , πριν μετακομίσει το 2006 στην Ρεάλ ΜαδρότηςΈπειτα από 25 γκολ και ακόμα έναν τίτλο πρώτου σκόρερ το 2007, υποβλήθηκε σε νέα εγχείρηση, αυτή τη φορά στον αστράγαλο. Αν και έχασε αρκετά παιχνίδια, τελείωσε τη χρονιά με 20 τέρματα.
Τον Νοέμβριο του 2008 μια απλή αρθροσκόπηση αποκάλυψε πρόβλημα στον μηνίσκο, αναγκάζοντας τον Ολλανδό να χάσει το υπόλοιπο της χρονιάς. Φέτος επανήλθε, πέτυχε ένα γκολ απέναντι στην Χέρεθ και τραυματίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στο μηρό, που τον κράτησε 6 βδομάδες εκτός. Θέλοντας να δώσει το παρών στο Μουντιάλ του καλοκαιριού που μας έρχεται, ενδέχεται να αναγκαστεί να αλλάξει ομάδα, καθώς στην Ρεάλ των Γκαλάκτικος η μπογιά του δείχνει να μην περνάει πια...
[newstime.gr]
