Ο εφιάλτης του ροχαλητού
Άνδρες με αποφρακτική άπνοια θεραπεύονται ταχύτερα όταν κοιμούνται μαζί με τις συζύγους τους
Άνδρες με άπνοια στον ύπνο έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να τηρούν τη θεραπευτική αγωγή στην οποία υποβάλλονται, όταν οι γυναίκες τους παραμένουν στο ίδιο κρεβάτι με αυτούς παρά εάν αυτές για να… αποφύγουν το ροχαλητό εγκαταλείπουν τη συζυγική κλίνη, σύμφωνα με μελέτη μικρής κλίμακας.
Κατά την αποφρακτική άπνοια στη διάρκεια του ύπνου (ΑΑΥ), μαλακοί ιστοί στον λάρυγγα «καταρρέουν» προσωρινώς, προκαλώντας επανειλημμένες παύσεις και εκκινήσεις της αναπνοής. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν ροχαλητό το βράδυ αλλά και κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας λόγω του κακού, με διακοπές, βραδινού ύπνου. Η αποτελεσματικότερη θεραπεία για την ΑΑΥ είναι η συνεχής θετική πίεση στους αεραγωγούς (ή αλλιώς ΣΘΠΑ), δηλαδή το να φοράει ο πάσχων μια μάσκα προσώπου με την οποία τροφοδοτείται –με τη βοήθεια της συσκευής ΣΘΠΑ– αέρας υπό θετική πίεση ώστε να διατηρούνται οι αεραγωγοί ανοικτοί κατά τη διάρκεια του ύπνου. Παρά την αποτελεσματικότητα όμως της ΣΘΠΑ, η ιδιομορφία της θεραπείας, κάνει πολλούς πάσχοντες από Αποφρακτική Άπνοια στη διάρκεια του Ύπνου διστακτικούς να τη χρησιμοποιούν συστηματικά.
Η μελέτη
Τα ευρήματα, βασισμένα σε μια μελέτη δέκα νυμφευμένων ζευγαριών, επικεντρώθηκαν σε άνδρες πάσχοντες από ΣΘΠΑ και συζύγους χωρίς το ίδιο πρόβλημα.
Η μελέτη βρήκε ότι τη νύχτα που τα ζευγάρια κοιμούνταν χωριστά, οι σύζυγοι φορούσαν τη συσκευή ΣΘΠΑ περίπου 4 ώρες, 43% του συνολικού χρόνου.
Tις νύχτες όμως, κατά τις οποίες τα ζευγάρια κοιμούνταν μαζί, οι πάσχοντες σύζυγοι υιοθετούσαν την αγωγή κατά το 75% του χρόνου, μια εντυπωσιακή διαφορά, είπε στο Reuters Health η δρ Rosalind Cartwright του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Rush στο Σικάγο, ανακοινώνοντας τα σχετικά ευρήματα, στο περιοδικό Journal of Clinical Sleep Medicine.
Κλινικοί γιατροί, οι οποίοι μελετούν την άπνοια στον ύπνο έχουν αναζητήσει τρόπους για τη βελτίωση της πειθαρχίας των πασχόντων στη ΣΘΠΑ, «αλλά δεν κατέστη δυνατόν να βρούμε έναν καλό τρόπο για να το πετύχουμε», συμπλήρωσε η δρ Cartwright.
Ενώ το να έχουμε τα ζευγάρια να κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι ηχεί σαν απλή λύση, η γιατρός επισήμανε ότι η ΑΑΥ επηρεάζει και τους δύο συντρόφους και πολλές σύζυγοι καταλήγουν να εγκαταλείπουν το κοινό δωμάτιο για έναν απλούστατο λόγο: για να έχουν καλό ύπνο. Από τα δέκα ζευγάρια στη σχετική μελέτη της δρος Cartwright, τέσσερα κοιμούνταν ξεχωριστά πριν ο σύζυγος αρχίσει τη θεραπεία ΣΘΠΑ.
Ημερολόγιο ύπνου
Στην αρχή της μελέτης παρέμειναν στο εργαστήριο ύπνου μία νύχτα όλα τα ζευγάρια, έτσι ώστε να καταγραφεί από πολυ-υπνογραφία η ποιότητα του ύπνου τους. Οι σύζυγοι άρχισαν τότε την αγωγή ΣΘΠΑ. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο εβδομάδων, τα ζευγάρια κράτησαν «ημερολόγιο ύπνου» καταγράφοντας κατά πόσον κοιμούνταν τη νύχτα μαζί ή χώρια και τα στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν για να υπολογιστεί η συμμόρφωση των συζύγων στη θεραπεία.
Η δρ Cartwright συμπέρανε ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα, ο σύζυγος είχε μεγαλύτερη πιθανότητα να χρησιμοποιεί τη συσκευή κατά της άπνοιας, όταν μοιραζόταν το κρεβάτι με τη σύζυγό του.
Σε μια δεύτερη μελέτη εργαστηρίου ύπνου που έγινε κατά τη διάρκεια θεραπείας ΣΘΠΑ των συζύγων, η δρ Cartwright βρήκε επίσης ότι ο ύπνος των ανδρών είχε βελτιωθεί, όπως συνακόλουθα και η ποιότητα της ζωής τους.
Πολλές σύζυγοι ανδρών με ΑΑΥ, εξήγησε η δρ Cartwright, γίνονται άτομα «εύθραυστα» στον ύπνο, που σημαίνει ότι ξυπνούν συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας για να γυρίσουν προς την πλευρά του συζύγου τους που ροχαλίζει ή για να βεβαιωθούν ότι αναπνέει ακόμα.
Μερικές, που ύστερα από χρόνια ακούν τους συζύγους τους να ταλαιπωρούνται στον ύπνο, συνηθίζουν να ξυπνούν για να ελέγξουν την κατάστασή του. Δεν αποτελεί έκπληξη, σύμφωνα με την δρα Cartwright, ότι οι γυναίκες μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από δύο εβδομάδες για να… ξεσυνηθίσουν και να κοιμούνται καλά. «Ετσι», είπε, «χρειάζεται να τις ενθαρρύνουμε να επιμένουν και να παραμένουν τη νύχτα στο ίδιο κρεβάτι με τον σύζυγό τους».[kardiologia.blogspot.com]
