Ο κάθε άντρας μπορεί να έχει τα δικά του γούστα, αλλά οι σημερινοί άντρες συμφωνούν σε αρκετά πράγματα τα οποία θεωρούν ιδιαιτέρως ελκυστικά σε μια γυναίκα. Ας δούμε ποια είναι αυτά αλλά και ποιοι είναι οι τύποι άντρα που θα συναντήσεις συχνά το 2010!
1. Το στήθος χωρίς σουτιέν που διαγράφεται μέσα από ένα μπλουζάκι φαίνεται ότι εξάπτει την ανδρική φαντασία. Αρκεί φυσικά να είναι στητό και σφριγηλό.
2. Τα μακριά μαλλιά: Οι περισσότεροι άντρες παραδέχονται ότι τα μαλλιά είναι από τα πρώτα πράγματα που παρατηρούν σε μια γυναίκα και σίγουρα προτιμούν τα μακριά ατίθασα μαλλιά από τα καλοχτενισμένα που απαγορεύεται να τα αγγίξεις.
3. Τα ψηλά τακούνια: Άλλο ένα διαχρονικό αντρικό φετίχ που αρέσει σε όλους. Αρκεί φυσικά να ξέρεις να τα συνοδεύεις με το κατάλληλο ντύσιμο.
4. Η αγάπη για την ταχύτητα: Μια γυναίκα που οδηγεί ένα γρήγορο αυτοκίνητο ή δείχνει ενδιαφέρον για το τελευταίο αγωνιστικό μοντέλο σίγουρα θα κερδίσει την προτίμηση των περισσότερων αντρών, που θα μπορέσουν έτσι να μοιραστούν αυτό το πάθος τους μαζί της.
5. Το τατουάζ σε ένα σημείο που δεν φαίνεται πάντα, όπως για παράδειγμα στον ομφαλό.
6. Να φοράει ζαρτιέρες: Ένας μύθος για το αντρικό φύλο που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο, ανεξάρτητα από ηλικία ή κοινωνική προέλευση.
7. Οι μακριές καλλίγραμμες γάμπες αρέσουν σε όλους τους άντρες, και με το δίκιο τους, γιατί σίγουρα αποτελούν ένα από τα πιο ελκυστικά σημεία στην εμφάνιση μιας γυναίκας.
8. Να μιλάει άνετα για το σεξ: Οι περισσότεροι άντρες νομίζουν ότι αυτό είναι ένα αντρικό προνόμιο, αλλά μόλις ξεπεράσουν το πρώτο σοκ, συνήθως τους αρέσει μια γυναίκα που μιλάει για το σεξ χωρίς αναστολές και υποκρισίες.
9. Η ξενική προφορά: Η ιδέα ότι μια κοπέλα προέρχεται από κάποια άλλη χώρα αρέσει στους άντρες γιατί της προσδίδει κάποιο παραπάνω μυστήριο και διεγείρει το ένστικτο του κυνηγού που έχουν όλοι οι άντρες.
10. Το βλέμμα: Στους άντρες φαίνεται πως αρέσουν οι γυναίκες που τους κοιτάνε κατευθείαν στα μάτια χωρίς να χαμηλώνουν το βλέμμα, δείχνοντας έτσι αυτοπεποίθηση αλλά και ανεξάρτητο πνεύμα. Πέρασαν οι εποχές που προτιμούσαν τις χαμηλοβλεπούσες.
Μύθοι και αλήθειες
Αιώνια ερωτήματα και απαντήσεις (1η Πανελλήνια Έρευνα για τον Σύγχρονο Άνδρα - 2009)
31% προτιμούν τις ξανθιές:
O μύθος λοιπόν καταρρίπτεται αφού το ποσοστό είναι μόλις 31%. Το υπόλοιπο 69% δηλώνει ότι προτιμάει τις μελαχρινές.
87% κουτσομπολεύουν:
Ναι, το κάνουν σε ποσοστό 87%. Μόνο ένα 13% δηλώνει ότι παραμένει σοβαρό.
88% κλαίνε:
Κι όμως οι άντρες κλαίνε και μάλιστα σε ποσοστό 88%. Μόνον το 12% υποστηρίζει ότι δεν κλαίει και το πιστεύουμε αν θέλουμε.
47% είναι "μαμάκηδες":
Ναι, είναι σχεδόν οι μισοί. Το 47% δηλώνει ότι αγαπάει τη μητέρα του περισσότερο από τη σύντροφο - σύζυγο, όμως το 53% δηλώνει ότι αυτό δεν ισχύει.
Και οι τύποι του άντρα σήμερα:
Ο πάντα μετρημένος: Η εμφάνιση του ηθοποιού Δημήτρη Δρόσου παραπέμπει στον «νοικοκύρη» της διπλανής πόρτας. Μια φιγούρα υπαρκτή, ακόμα και στους καιρούς που διανύουμε.
Αναγνωρίσιμος τόσο από τις κινηματογραφικές του δουλειές («Η Φανέλα με το Εννιά», «Peppermint», «Ο Καλύτερος μου Φίλος» κ.ά.) όσο και για τα διαφημιστικά σποτ στα οποία έχει πάρει μέρος, αποτελεί στον χώρο του θεάματος το alter ego του Έλληνα μικροαστού, με τα καλά του και τα στραβά του.
Αποτελώντας και ο ίδιος ένα (πρό)τυπο άνδρα, δεν έχει αντίρρηση να μιλήσει για τα άλλα, τα «ιερά»: «Δεν υπάρχουν διαχρονικά πρότυπα στον κόσμο του θεάματος, μια και η τέχνη του ηθοποιού είναι εφήμερη και αφορά μόνον την εποχή του.
Ακόμα και εκείνα που σώζει ο κινηματογράφος, είναι δείγματα της εποχής που τα καθιέρωσε. Φυσικά και υπήρξαν πρότυπα, που είτε ξεχώρισαν για την εμφάνιση και τον δυναμισμό τους (Αλεξανδράκης, Κούρκουλος) είτε για την πνευματικότητα και την πληθωρικότητά τους (Χορν, Κατράκης, Λογοθετίδης) είτε για το χιούμορ τους δυνατό γνώρισμα της ανδρικής προσωπικότητας (Χατζηχρήστος, Βουτσάς)».
Ερχόμενος στο τώρα επισημαίνει ότι αν και τα χαρακτηριστικά της ανδρικής ταυτότητας έχουν αλλάξει, υπάρχουν στοιχεία συνέχειας (λ.χ. η προσήλωση στην οικογένεια), στοιχεία αρνητικά (όπως το ανδρικό ηγεμονικό μοντέλο που κληρονόμησε από την παράδοση), αλλά και θετικά: «Το ότι προσπαθεί να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις της εποχής. Π.χ. η διάθεση του ελεύθερου χρόνου του εκφράζεται δημιουργικά απο ένα σύνολο δραστηριοτήτων. Είναι επίσης πιο ‘’ανοιχτός’’ στις αντιλήψεις του και αποδέχεται τη νέα θέση της γυναίκας, μέσα από την έννοια της ισότητας».
Μεσήλικες γαμπροί: Οι σύγχρονοι άνδρες παντρεύονται όλο και πιο αργά τα τελευταία χρόνια, αφού πρώτα έχουν τακτοποιηθεί επαγγελματικά και έχουν διαμορφωθεί ευοίωνες οικονομικές συνθήκες για το μέλλον, μια τάση που έχει πλέον σταθεροποιηθεί.
Συγκεκριμένα, το 1999 η μέση ηλικία πρώτου γάμου ήταν τα 30,3 έτη για τους άνδρες (26,5 για τις γυναίκες), όταν το 1980 η πρώτη ηλικία πρώτου γάμου για τους άνδρες ήταν τα 26 έτη (23 για τις γυναίκες). Στη δεκαετία που διανύουμε, η μέση ηλικία γάμου εξακολουθεί να ανεβαίνει και να προσεγγίζει τα 35 χρόνια. Η παροιμία που καλούσε τους άνδρες να παντρευτούν μικροί ή, αλλιώς, να καλογερέψουν πλέον αναφέρεται μόνον ως χαριτολόγημα.[πηγή]