Κάθε καλοκαίρι οι Έλληνες, αλλά και οι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας, έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε εκατοντάδες παραλίες για να κάνουν το μπάνιο τους. Για τους πολίτες με αναπηρίες όμως δεν ισχύει το ίδιο: οι προσβάσιμες παραλίες με δυσκολία φτάνουν τις 10 σε όλη την Ελλάδα...
Πριν από λίγες ημέρες εγκαταστάθηκε ένα ειδικό αναβατόριο στην πλαζ του Δήμου Ελληνικού. Χάρη σε αυτό τα άτομα με κινητικές δυσκολίες θα μπορούν να μπαίνουν με ασφάλεια στη θάλασσα για να κολυμπήσουν. Όπως λέει όμως στα «ΝΕΑ» ο αρχιτέκτονας κ. Γεράσιμος Πόλης, που μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο και σχεδίασε την εγκατάσταση- στην κατασκευή βοήθησε ο συνεργάτης του κ. Ζαφείρης Κοντογεώργος-, η περίπτωση της πλαζ του Ελληνικού είναι απλώς μία εξαίρεση στον κανόνα. «Εδώ και μία πενταετία υπάρχει μία απίστευτη αδιαφορία από την πλευρά της Πολιτείας στο θέμα της κατασκευής υποδομών για την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρίες στις παραλίες. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν έχουν αγκαλιάσει το πρόβλημα», λέει.
Προσθέτει μάλιστα ότι το κόστος για να δημιουργηθούν τέτοιες υποδομές στις παραλίες δεν είναι μεγάλο. Η κατασκευή του αναβατορίου στην παραλία του Ελληνικού στοίχισε περίπου 6.000
ευρώ, «αλλά θα ήταν ακόμα φτηνότερη εάν υπήρχε πιο μαζική παραγωγή αναβατορίων. Και βέβαια, εάν συντηρείται, η εγκατάσταση θα μπορεί να χρησιμοποιείται για περισσότερα από 5 χρόνια. Και σε τελική ανάλυση ποιο είναι το κόστος μπροστά στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια;», αναρωτιέται.
Στην Αττική
Παρόμοια είναι η εικόνα που περιγράφει στα «ΝΕΑ» και ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων κ. Γρηγόρης Μούσιος, σημειώνοντας ότι οι πολίτες με κινητικές δυσκολίες είναι αποκλεισμένοι σχεδόν από όλες τις παραλίες. «Εκτός από την παραλία στο ΠΙΚΠΑ Βούλας, που είναι πρότυπη όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη- προσφάτως μάλιστα συντηρήθηκε και λειτουργεί και το αναβατόριο- και αυτήν του Ελληνικού, υποδομές για την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρίες δεν υπάρχουν σε άλλες ακτές», αναφέρει.
Το αποτέλεσμα είναι οι πολίτες με αναπηρίες να ανταλλάσσουν mail και να ρωτούν ο ένας τον άλλον στα διαδικτυακά forums, αναζητώντας πληροφορίες για το πού υπάρχει έστω μία προσβάσιμη παραλία. Στις λιγοστές προσβάσιμες περιλαμβάνονται η παραλία του Μύρτου του Δήμου Πυλαρέων Κεφαλονιάς και η παραλία μπροστά από τα προσβάσιμα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα «Sirens Resort» στο Λουτράκι.
Ενδεικτική της αδιαφορίας της Πολιτείας για τη δημιουργία υποδομών για τους αναπήρους είναι η περίπτωση της παραλίας στην Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης, όπως τονίζει ο πρόεδρος του Πειραϊκού Συλλόγου Αναπήρων κ. Βασίλης Δημητριάδης. «Τις υποδομές (ειδική ράμπα) για τους αναπήρους στην πρώτη πρότυπη προσβάσιμη παραλία της Αγίας Τριάδας Θεσσαλονίκης τις ξήλωσαν. Το κράτος δεν ενδιαφέρεται». Σημειώνεται ότι οι υποδομές για τους αναπήρους είχαν κατασκευαστεί το 2003 στο πλαίσιο προγράμματος του υπουργείου Ανάπτυξης και τον σχεδιασμό τους είχε αναλάβει ο τότε ειδικός σύμβουλος του υπουργού Α. Τσοχατζόπουλου, κ. Γεράσιμος Πόλης. Ξηλώθηκαν επειδή κρίθηκαν αυθαίρετες και παράνομες...
Υπενθυμίζεται ότι από τα μέσα Μαΐου η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες είχε στείλει επιστολή διαμαρτυρίας σε όλους τους συναρμόδιους υπουργούς για τις απροσπέλαστες ελληνικές παραλίες. Όπως αποδεικνύεται, όμως, οι αρμόδιοι ούτε αυτό καλοκαίρι έχουν κινητοποιηθεί.
