promotional banner

2010: Σταυροδρόμι για το ελληνικό ποδόσφαιρο


Του ΚΩΣΤΑ Ε. ΠΙΤΣΙΔΟΠΟΥΛΟΥ

-Το 2010 ξεκινάει για το ελληνικό ποδόσφαιρο με τους καλύτερους οιωνούς. Από τη μία η πρόκριση της Εθνικής ομάδας στα τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου για δεύτερη φορά μετά το 1994, από την άλλη η είσοδος του Ολυμπιακού στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και του Παναθηναϊκού στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ αποτελούν σημαντικές επιτυχίες.

Το ζήτημα είναι βέβαια ...αν υπάρξει συνέχεια, αφού τώρα αρχίζουν τα (πολύ) δύσκολα. Τόσο για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα όσο και για τους δύο κορυφαίους συλλόγους στη χώρα μας. Τα δεδομένα που υπάρχουν δεν είναι αποθαρρυντικά και η «Α» αναλαμβάνει σήμερα να τα αναλύσει διεξοδικά.

Το μεγαλύτερο μερίδιο ο Οτο

Η είσοδος της Εθνικής ποδοσφαίρου στις «32» καλύτερες του πλανήτη είναι το αποκορύφωμα αυτής της ομάδας. Η κατάκτηση του Euro 2004, η πρόκριση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2008 και τώρα το πέρασμα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 αποδεικνύουν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει προοπτική. Δεν είναι όλα «μαύρα κι άραχλα» όπως παρουσιάζονται στη καθημερινότητά του.

Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο μερίδιο στη δημιουργία μιας Εθνικής, που να εμπνέει γενικό σεβασμό, ανήκει δίχως «δεύτερη κουβέντα» στον Ότο Ρεχάγκελ. Το Γερμανό με το «αγύριστο κεφάλι», ο οποίος παρά τις εμμονές του πέτυχε ότι δεν έχει πετύχει ξανά κάποιος από τους προκατόχους του. Να πάρει ένα «τσούρμο από ταλέντα» και να τα μετατρέψει σε μία ποδοσφαιρική «μηχανή», που μπορεί να μην προκαλεί δέος με το θέαμα, που προσφέρει αλλά παλεύει όλα τα παιχνίδια και εξαντλεί τις πιθανότητες επιτυχία. Γερμανική νοοτροπία σε Έλληνες; Ίσως. Το αποτέλεσμα όμως τον δικαιώνει πανηγυρικά.

Τα «μυστικά» της πρόκρισης στους «16»…


Η Εθνική θα ταξιδέψει στα τέλη Ιουνίου στη Νότιο Αφρική με στόχο την πρόκριση στους «16». Δεν είναι ακατόρθωτο, αν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δεν έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα τραυματισμών σε βασικούς παίκτες. Αυτό είναι και το πρώτο «μυστικό». Κακά τα ψέματα. Η ελληνική ομάδα δεν έχει βάθος στο έμψυχο υλικό της. Δεν διαθέτει την πολυτέλεια, να τραυματιστεί ένας από τους Κατσουράνη, Τοροσίδη ή Καραγκούνη. Δεν έχει την πολυτέλεια για αντικαταστάτες τους. Ο Ρεχάγκελ το γνωρίζει. Και γι’ αυτό μόλις τελείωσε η κλήρωση δήλωσε ότι εκείνο που θέλει είναι να έχει υγιείς όλους τους παίκτες του ως τον ερχόμενο Ιούνιο.

Δεύτερο «μυστικό». Ο όμιλος της Εθνικής είναι δύσκολος αλλά όχι άβατος. Η Αργεντινή του σπουδαίου Λιονέλ Μέσι είναι το «γκραν» φαβορί, αλλά από εκεί και πέρα η Νότιος Κορέα και η Νιγηρία «παίζονται». Η ελληνική ομάδα ευνοείται από το πρόγραμμα. Αν καταφέρει να κερδίσει το πρώτο ματς -στην Εθνική τον θεωρούν πρόωρο τελικό- με τη Νότιο Κορέα στις 12 Ιουνίου στο Πόρτ Ελίζαμπεθ το όνειρο της πρόκρισης δεν θα είναι «άπιαστο».

Θα τα παίξει όλα για όλα κόντρα στη Νιγηρία (17 Ιουνίου, Μπλουμφοντέν), η οποία θα είναι το αουτσάιντερ με την Αργεντινή και βάσει λογικής θα είναι χαμένη της πρεμιέρας. Η Εθνική μας θα αγωνιστεί με την «μπιανκοσελέστε» τελευταία στις 22 Ιουνίου στο Πολοκουάνε. Αν ο Μέσι και η παρέα του έχουν τον αέρα των 6 βαθμών, ενδέχεται να κάνουν συντήρηση δυνάμεων απέναντι στην Ελλάδα, οπότε δεν αποκλείεται κάποιο «δωράκι»…
Τρίτο «μυστικό» η ανανεωμένη Εθνική.

Μπορεί από πολλούς το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να «κατηγορείται» για το «αντιποδόσφαιρο» που αποδίδει, αλλά στην ομάδα υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες που διψούν για διάκριση. Μόλις, πέντε απ’ αυτούς ήταν και στην «αρμάδα» του 2004. Κατσουράνης, Καραγκούνης, Σεϊταρίδης, Χαλκιάς και Χαριστέας συνεχίζουν ακόμη. Οι υπόλοιποι αποτελούν «φρέσκο αίμα», που θέλει να αποδείξει ότι έχει παρόν και μέλλον. Μεγαλύτερη ευκαιρία από την παρουσία στην κορυφαία ποδοσφαιρική γιορτή ίσως να μην ξαναβρούν στην καριέρα τους. Εδώ μπορεί να προστεθεί και η «εκδίκηση» του… 1994. Παλιοί και νέοι θα επιχειρήσουν στη Νότιο Αφρική να «σβήσουν» το 0-10 γκολ και 0 βαθμοί, που ήταν ο (θλιβερός) απολογισμός στις ΗΠΑ δεκαέξι χρόνια πριν.

Το μέλλον του Ρεχάγκελ

Ένα από τα ζητήματα που θα κριθούν το 2010 για την Εθνική μας ομάδα είναι και τι μέλλει γενέσθαι με τον Ότο Ρεχάγκελ. Θα μείνει ή όχι ο «Όθωνας» στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος; Πιθανότατα πολλά θα εξαρτηθούν από την πορεία της Εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αν π.χ. προκριθεί στους «16» θα είναι επιτυχία και ο Γερμανός τεχνικός θα έχει το «πάνω χέρι».

Αν αποκλειστεί, τότε η ΕΠΟ θα έχει τον «πρώτο λόγο». Δεδομένο που δεν δύναται να αγνοηθεί η ηλικία του Ρεχάγκελ, ο οποίος είναι αισίως 72. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος βέβαια δήλωσε πρόσφατα ότι η ηλικία δεν αποτελεί πρόβλημα για συνέχιση της συνεργασίας, καθώς εκείνο που προέχει είναι η ιδανική «χημεία» ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ίδωμεν… Υπάρχει, επίσης, το 1 εκατ. ευρώ που εισπράττει ετησίως ο Γερμανός. Είναι πολλά λεφτά σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

Το ζήτημα όμως είναι ότι αν ο Ρεχάγκελ εκφράσει την επιθυμία παραμονής, μετά από μία επιτυχημένη παρουσία στο Μουντιάλ, τότε θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτελέσει παρελθόν ακόμη κι αν το ετήσιο συμβόλαιό του κοστίσει κάτι παραπάνω. Άλλωστε και στην ΕΠΟ δεν έχουν μπει σε διαδικασία αναζήτησης διαδόχου του. Αν υπήρχε μία περίπτωση που θα μπορούσε να αποτελέσει άμεση λύση ήταν ο Νίκος Νιόμπλιας αλλά πλέον καθοδηγεί τον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα, στην Ομοσπονδία θα πρέπει να στραφούν σε προπονητή με σημαντικές περγαμηνές, αφού «κακά τα ψέματα» ο Ρεχάγκελ έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και στόχος θα είναι να διατηρηθεί -τουλάχιστον- στο συγκεκριμένο επίπεδο.

[ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ]