Το καρδιοχτύπι που νιώθουμε στην αρχή μιας σχέσης εξαφανίζεται σταδιακά λόγω ορμονικών αλλαγών.
Ορμονική εξήγηση σε αυτά που αισθανόμαστε για το σύντροφό μας μετά τα δύο πρώτα χρόνια σχέσης δίνουν Ιταλοί επιστήμονες. Ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Πίζας έλυσε τη «χημική εξίσωση» του ανθρώπινου σώματος και μας εξηγεί γιατί ο πόθος και το καρδιοχτύπι στην αρχή μιας σχέσης καταλήγουν με την πάροδο των μηνών στο λιμάνι μιας αγκαλιάς που μοιάζει μητρική.
Ύστερα από τα δύο χρόνια σχέσης, οι ορμόνες μας γράφουν άλλη ιστορία. Οι neutrofins, γνωστοί και ως χημικοί μεταφορείς, που βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα στις αρχές ενός έρωτα, με την πάροδο του χρόνου, μετά δηλαδή τους πρώτους 12-24 μήνες, εξαφανίζονται, ακόμα και αν η σχέση δεν έχει διαλυθεί.
Τη θέση τους παίρνει η ωκυτοκίνη, μια άλλη ορμόνη, που εμφανίζεται σε νέες μητέρες και ρυθμίζει την παραγωγή γάλακτος. Οι επιστήμονες, πάντως, εμφανίζονται καθησυχαστικοί, υποστηρίζοντας ότι το παιχνίδι που μας επιφυλάσσουν οι ορμόνες δεν θα πρέπει να θεωρείται αρνητικό. Η Δρ. Πέτρα Μπόιντον, της Βρετανικής Εταιρείας Ψυχολογίας, κρούει μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο κάποιοι να θεωρήσουν ότι θα πρέπει να πάρουν φάρμακο για να ξαναζήσουν το πρώτο καρδιοχτύπι.
